جنگ به روایت یک کودک: نقد فیلم کوتاه "حنان" اثر سیامک کاشف آذر
فیلم کوتاه "حنان" به کارگردانی سیامک کاشف آذر، محصول سال ۱۳۹۱، جنگ را از زاویه دید یک کودک به تصویر میکشد. این فیلم با استفاده از تکنیک دوربین روی دست و نمای نقطهنظر (POV) روایت میشود و مصائب جنگ را از نگاه کودکی به نام حنان بازگو میکند.
روایت جنگ همواره با عناصر مشترکی همراه است: توپ، تفنگ، گلوله، خون، جیغ و شیون. اما همیشه گفتهام و باز هم میگویم که پرداخت به جنگ است که یک اثر را متفاوت میکند، نه خود جنگ. به عنوان مثال، فیلم "سرو زیر آب" ساخته محمدعلی باشهآهنگر، اثری متفاوت درباره جنگ است که به وقایعی کمتر پرداخته شده میپردازد. برای خلق یک اثر متفاوت درباره جنگ، باید آن را فهمید و از زاویهای تازه به آن نگاه کرد.
فیلم کوتاه "حنان" نیز در همین راستا، چیزی تازه در مورد جنگ ارائه میدهد. روایت فیلم، از زاویه دید حنان، نه تنها احساسات شما را برمیانگیزد، بلکه با پایانی عجیب همراه است. پایانی که ممکن است شما را وادار کند به این فکر کنید که شاید بسیاری از افراد، بدون آن که بدانند، در زندگی خود تجربهای مشابه "حنان" داشتهاند.
لوکیشن فیلم در آبادان است و از بازیگران محلی استفاده شده که هر کدام به خوبی نقش خود را ایفا میکنند. سیامک کاشف آذر که فیلمسازی را از سال ۱۳۸۸ با فیلم کوتاه "درها و پردهها" آغاز کرد، با فیلم کوتاه "حنان" به سومین اثر خود رسیده است. او همچنین به عنوان تهیهکننده فیلم "کوپال" شناخته میشود.
شایان آیرملو تبریزی