Blog

فیلم "کیک محبوب من" به کارگردانی بهتاش صناعی ها و مریم مقدم، نامزد دریافت خرس طلایی جشنواره برلین، برنده دو جایزه جشنواره برلین در بخش رقابت Ecumenical Jury و FIPRESCI و همینطور برنده جایزه سیلور هوگو از جشنواره بین المللی فیلم شیکاگو شد.احتمالا بهتاش صناعی ها را بیشتر با فیلم "احتمال باران اسیدی" اش بشناسید، فیلمی که اولین همکاری او با همسرش، مریم مقدم به عنوان نویسنده و کارگردان شکل گرفت، که مریم مقدم خودش در این فیلم ایفای نقش کرده بود. این دو فیلم ساز جوان در چهارمین اثر خود با فیلم "کیک محبوب من" کار فیلم سازی خود را در ایران پایان دادند.<figure id="figure-1hmkyru9ycm3dntzrl"><img id="1hmkyru9ycm3dntzrl" src="https://cdn.durable.co/blocks/36hLB6AQt0tXX3cqVtS3pkeQUtTjfHQP6PGhLBhQO5a8F47LNtN0amb6j3kQ5bQf.png" alt="مهین (لیلی فرهادپور) و فرامرز (اسماعیل محرابی) در صحنه ای از فیلم کیک محبوب من شراب می نوشند و می خندند. نقد شایان آیرملو تبریزی" title="مهین (لیلی فرهادپور) و فرامرز (اسماعیل محرابی) در صحنه ای از فیلم کیک محبوب من شراب می نوشند و می خندند. نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/36hLB6AQt0tXX3cqVtS3pkeQUtTjfHQP6PGhLBhQO5a8F47LNtN0amb6j3kQ5bQf.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>فیلم شجاعانه ی "کیک محبوب من" در ایران با حجاب آزاد ساخته شده است و به همین علت بسیاری از منتقدان وابسته به حکومت این فیلم را نقد نکردند یا اگر نقد کردند، نقد ها منفی بوده است. فارغ از شجاعت بهتاش صناعی ها و مریم مقدم به عنوان کارگردان؛ ریتم درست، اصالت و کشش داستانی خوب و همچنین بازی زیبای لیلی فرهادی و اسماعیل محرابی این فیلم را تبدیل به یکی از موفق ترین فیلم های ساخته شده پس از انقلاب ۵۷ کرده است.داستان فیلم "کیک محبوب من" در مورد یک زن تنها است که می خواهد این سکوت قاب های تنهایی را در خانه بشکند و دوباره زندگی مشترک را تجربه کند. از همین تنهایی شروع کنیم، در طول فیلم از ابتدا ما مهین را در قاب های تنها میبینیم. او به معنای واقعی تنهاست، در تمام قاب های فیلم، حتی در قاب های پایانی فیلم "کیک محبوب من" ما تماما با تنهایی رو به رو هستیم. تنها زمانی این تنهایی شکسته می‌شود که فرامرز وارد قاب تنهایی مهین می‌شود ما از آن پس تمام قاب‌هایمان دو نفره است. من به جرات می‌گویم این فیلم اصیل است، چون واضح است و چیز پنهانی از بیننده ندارد. صاف و صادق تنهایی را نشانمان می‌دهد. حتی هنگام صحبت مهین با دخترش ما تنهایی مهین را به وضوح لمس می‌کنیم. مهین تنهاست، حتی در میان دوستانش.<figure id="figure-qubjm3x36m3dnuw7u"><img id="qubjm3x36m3dnuw7u" src="https://cdn.durable.co/blocks/22rxI31dVp4tKNc5qtgAuotv7t4UkS2dD1sLZmSs1JEyWQsx9KC2vEpJ71HhhyWI.jpg" alt="مهین (لیلی فرهادپور) و دوستانش در یک صحنه از فیلم کیک محبوب من در حال خندیدن هستند. نقد شایان آیرملو تبریزی" title="مهین (لیلی فرهادپور) و دوستانش در یک صحنه از فیلم کیک محبوب من در حال خندیدن هستند. نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/22rxI31dVp4tKNc5qtgAuotv7t4UkS2dD1sLZmSs1JEyWQsx9KC2vEpJ71HhhyWI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>ریتم فیلم "کیک محبوب من" کند بود، اما کندی ریتم آزار دهنده نبود. بلکه امتیاز این فیلم به خاطر ریتم درستش هم هست. شاید از این کند تر هم می‌توانست باشد، یعنی با حذف برخی از سکانس ها که دخل زیادی به داستان نداشتند می‌توانستیم فیلم یک‌دست تری را مشاهده کنیم. مثل سکانس مداخله مهین در کار گشت ارشاد برای فراری دادن یک دختر از دستشان. فیلم "کیک محبوب من" به وضوح دارد اعتراضش را اعلام می‌کند اصلا دیگر نیازی به این نبود که گشت ارشاد را نشان دهد تا بفهمیم خط فکری کارگردان چیست. فیلم "کیک محبوب من" آن چنان ساده است که حتی نیاز به وارسی جزئیات هم ندارد.بازی لیلی فرهاد پور و اسماعیل محرابی در "کیک محبوب من" کم نظیر بود. کاملا نقش به تنش می‌نشست و ما کمتر متوجه می‌شدیم که لیلی فرهاد پور، مهین نیست. یعنی اینکه ما تمام فیلم بازیگر را فراموش کردیم و فکر می‌کردیم این زن، واقعا همینی است که داریم تماشایش می‌کنیم. این امتیاز بازیگری لیلی فرهاد پور است سابقه ی بلندی در بازیگری دارد. از آثار دیگری که در آن احتمالا او را دیده باشیم میتوان به "ناگهان درخت" و "امکان مینا" اشاره کرد. اسماعیل محرابی هم که نیازی به معرفی ندارد، از "خانه سبز" تا بازی کردن نقش نیما یوشیج، همه او را می‌شناسند. فرامرز هم به تن محرابی می‌آمد، و بازی اغراق امیز و یا نا میزان با نقش از او ندیدیم. در واقع بهتاش صناعی ها و مریم مقدم سعی کرده بودند که اصالت فیلم را به خوبی حفظ کنند.<figure id="figure-c2ljvlegdjm3dnyh6o"><img id="c2ljvlegdjm3dnyh6o" src="https://cdn.durable.co/blocks/1cmEtol7Xz4bUaw6g58T9Ps7V25GggEGNXl5SGMT3ujbcA44l8PaZ4bgoq2LN3xB.jpg" alt="مهین (لیلی فرهادپور) و فرامرز (اسماعیل محرابی) در یکی از صحنه های کیک مورد محبوب من زیر دوش هستند. نقد شایان آیرملو تبریزی" title="مهین (لیلی فرهادپور) و فرامرز (اسماعیل محرابی) در یکی از صحنه های کیک مورد محبوب من زیر دوش هستند. نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1cmEtol7Xz4bUaw6g58T9Ps7V25GggEGNXl5SGMT3ujbcA44l8PaZ4bgoq2LN3xB.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>حالا چرا در دو بخش اصالت را به فیلم "کیک محبوب من" نسبت دادم؟ چون فیلم چرندیات نمی‌گوید، دروغ نمی‌گوید از تنهایی صحبت می‌کند. قاب هایش واقعی اند، بوی حیاتش واقعی است، حتی موسیقی و رقص هایش واقعی اند. من دوست‌داشتم با موسیقی اش برقصم مثل مهین و فرامرز. اصالت داشت، چون بوی حقیقت می‌داد.اما در نهایت ما با تصویری رو به رو شدیم که شوکه کننده از لحاظ سینمایی و قابل پیش‌بینی از لحاظ داستانی بود. در پایان فیلم "کیک محبوب من" ما متوجه می‌شویم که فرامرز احتمالا سنکوپ کرده، تداخل مشروب با ویاگرا. من هم تاچند وقت پیش فکر می‌کردم که ویاگرا با الکل تداخل دارد اما با کمی جست و جو در گوگل متوجه شدم تداخلی با هم ندارند. ولی ویاگرا به تنهایی می‌تواند موجب سکته شود، زیرا پس از مصرف این قرص فشار خون بسیار بالا رفته و ضربان قلب زیاد می‌شود و احتمالا برای یک مرد هفتاد و خوردیی ساله پس از خوردن ویاگرا حوادث جالبی رخ ندهد.<figure id="figure-llr725o0uom3do8ixa"><img id="llr725o0uom3do8ixa" src="https://cdn.durable.co/blocks/cMcgnG1JFEsWjhDIuCH1IegGeSnIxLmhGR2LSZpBPOSRF2Oa425aorTMAwAKo6Hm.png" alt="مهین (لیلی فرهادپور) در یک صحنه از فیلم کیک محبوب من در آغوش بی جان فرامرز (اسماعیل محرابی) خوابیده است. نقد شایان آیرملو تبریزی" title="مهین (لیلی فرهادپور) در یک صحنه از فیلم کیک محبوب من در آغوش بی جان فرامرز (اسماعیل محرابی) خوابیده است. نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure>فیلم "کیک محبوب من" که واقعا در مورد کیک محبوب مهین بود که در نهایت توسط کسی که دوستش داشت، خورده شد. صحنه سینمایی جالبی بود، صحنه ای که مهین کیک را در دهان بی‌جان فرامرز می‌گذاشت، حقیقت محض بود، چون نمی‌توان از این تنهایی فرار کرد. مهین در نهایت دوباره تنها شد. اما تصمیم آخر بهتاش صناعی ها و مریم مقدم برای پایان دادن به فیلم "کیک محبوب من" کمی به سمت تظاهر به سمبولیسم رفت. چرا؟ اگر یادتان باشد فرامرز گفت من یک گل می آورم برایت تا در باغچه بکاری. خودش به جای آن گل در باغچه خاک شده، من سمبولیسم و نشانه شناسی را دوست‌دارم اما انتظارم از یک فیلم رئالیسم محض، فقط و فقط رئالیسم است. چون حتما فرامرز کس و کاری دارد که دنباش بگردند و این پایان کمی شبیه به پایان های جنایی شد تا تراژدی. انتظار داشتم که قاب پایانی فیلم لحظه ای باشد که مهین در آغوش بی جان فرامرز خوابیده، در این حالت حداقل با یک پایان باز بیننده تصمیم می‌گرفت که چگونه با حقیقت کنار بی‌آید.در نهایت فیلم "کیک محبوب من" برای من بسیار قابل احترام و بسیار دوست داشتنی است، من با احترام بسیار به سازندگان نمره ۶ از ۱۰ را میدهم.شایان آیرملو تبریزی

اصالت: نقد فیلم "کیک محبوب من" اثر بهتاش صناعی ها و مریم مقدم

The "My Favourite Cake" film, directed by Behtash Sanaeiha and Maryam Moghaddam, was nominated for the Golden Bear at the Berlin Film Festival and won two awards: the Ecumenical Jury Award and the FIPRESCI Prize. It also took home the Silver Hugo at the Chicago International Film Festival.You might know Behtash Sanaeiha better from his "Risk of Acid Rain" film, his first collaboration with his wife, Maryam Moghaddam, who also starred in the film. These two young filmmakers concluded their filmmaking journey in Iran with The "My Favourite Cake" film.<figure id="figure-1hmkyru9ycm3dntzrl"><img id="1hmkyru9ycm3dntzrl" src="https://cdn.durable.co/blocks/36hLB6AQt0tXX3cqVtS3pkeQUtTjfHQP6PGhLBhQO5a8F47LNtN0amb6j3kQ5bQf.png" alt="Mahin (Lili Farhadpour) and Faramerz (Esmaeel Mehrabi) are drinking wine and laughing in a scene of the The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Mahin (Lili Farhadpour) and Faramerz (Esmaeel Mehrabi) are drinking wine and laughing in a scene of the The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/36hLB6AQt0tXX3cqVtS3pkeQUtTjfHQP6PGhLBhQO5a8F47LNtN0amb6j3kQ5bQf.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The daring The "My Favourite Cake" film was made in Iran under a relaxed hijab policy, and for this reason, many critics affiliated with the iran governments either didn’t review the film or criticized it negatively. Beyond the bravery of the filmmakers, the film's well-paced rhythm, authenticity, and strong performances from Lili Farhadpour and Esmaeel Mehrabi make it one of the most successful films made after the 1979 Revolution.The story of The "My Favourite Cake" film is about a lonely woman who wants to break the silence of her solitary life and experience a shared life again. The film begins with Mahin in solitary frames, showing her isolation. Throughout the movie, we mostly see her alone, even in the final frames. The loneliness is only broken when Faramarz enters her world, turning the frames from solitary to shared. This authenticity makes the "My Favourite Cake" film stand out, as it is clear and transparent in portraying loneliness. Even when Mahin talks to her daughter, we can clearly feel her loneliness. Mahin is lonely, even among her friends.<figure id="figure-qubjm3x36m3dnuw7u"><img id="qubjm3x36m3dnuw7u" src="https://cdn.durable.co/blocks/22rxI31dVp4tKNc5qtgAuotv7t4UkS2dD1sLZmSs1JEyWQsx9KC2vEpJ71HhhyWI.jpg" alt="Mahin (Lili Farhadpour) and her friends are laughing in a scene of the The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Mahin (Lili Farhadpour) and her friends are laughing in a scene of the The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/22rxI31dVp4tKNc5qtgAuotv7t4UkS2dD1sLZmSs1JEyWQsx9KC2vEpJ71HhhyWI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The rhythm of the "My Favourite Cake" film was slow, but it wasn’t irritating. In fact, the movie's strength lies in its correct pacing. It could have even been slower, as some scenes didn’t add much to the plot. For instance, the scene where Mahin intervenes with the moral police to help a girl escape was unnecessary. The "My Favourite Cake" film's message was clear enough without that scene. The "My Favourite Cake" film is so simple that there’s no need for extra details.Lili Farhadpour and Esmaeel Mehrabi's performances were outstanding in The "My Favourite Cake" film. Farhadpour completely embodied Mahin, and we hardly remembered we were watching an actress. This is the strength of her acting, and she has a long history in cinema, having appeared in films like "Suddenly a Tree" and "The Possibility of Mina". Esmaeel Mehrabi, a well-known actor from "Green House" and other major roles, fit perfectly into the role of Faramarz. There were no over-the-top performances; everything felt grounded and true. Behtash Sanaeiha and Maryam Moghaddam did a wonderful job preserving the film's authenticity.<figure id="figure-c2ljvlegdjm3dnyh6o"><img id="c2ljvlegdjm3dnyh6o" src="https://cdn.durable.co/blocks/1cmEtol7Xz4bUaw6g58T9Ps7V25GggEGNXl5SGMT3ujbcA44l8PaZ4bgoq2LN3xB.jpg" alt="Mahin (Lili Farhadpour) and Faramerz (Esmaeel Mehrabi) are under the shower in a Scene of The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Mahin (Lili Farhadpour) and Faramerz (Esmaeel Mehrabi) are under the shower in a Scene of The My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1cmEtol7Xz4bUaw6g58T9Ps7V25GggEGNXl5SGMT3ujbcA44l8PaZ4bgoq2LN3xB.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Why do I say the "My Favourite Cake" film has authenticity? Because it speaks the truth. It doesn’t pretend, it doesn’t lie; it talks about loneliness. Its frames are real, its life feels real, and even the music and dances feel real. I wanted to dance with the music just like Mahin and Faramarz. It had authenticity because it felt true.However, the ending of the "My Favourite Cake" film was a bit shocking cinematically but predictable in terms of the storyline. At the end, we realize that Faramarz might have had a stroke due to the interaction of alcohol and Viagra. Until recently, I thought Viagra interacted with alcohol, but after some research, I discovered they don’t interfere with each other. However, Viagra alone can cause a stroke due to raising blood pressure and increasing heart rate. For a man in his seventies, this could result in unpleasant outcomes.<figure id="figure-llr725o0uom3do8ixa"><img id="llr725o0uom3do8ixa" src="https://cdn.durable.co/blocks/cMcgnG1JFEsWjhDIuCH1IegGeSnIxLmhGR2LSZpBPOSRF2Oa425aorTMAwAKo6Hm.png" alt="Mahin (Lili Farhadpour) is sleeping in Faramerz's (Esmaeel Mehrabi) lifeless arms in a scene of the My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Mahin (Lili Farhadpour) is sleeping in Faramerz's (Esmaeel Mehrabi) lifeless arms in a scene of the My Favourite Cake film. review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure>The "My Favourite Cake" film is truly about the cake Mahin loved, a cake eventually eaten by someone she Loved about. The scene where Mahin places the cake in Faramarz's lifeless mouth was a powerful cinematic moment, embodying the truth of the situation: loneliness can’t be escaped. In the end, Mahin finds herself alone again. However, the filmmakers’ decision to add a bit of symbolism at the end seemed a bit out of place. If you recall, Faramarz said he would bring a flower for her to plant in the garden, but instead, he himself was buried there. I love symbolism and semiotics, but in a film that is purely realistic, I expect nothing but realism. It would have been better if the final shot showed Mahin lying beside Faramarz's lifeless body, leaving the viewer to decide how to cope with the truth.In the end, The "My Favourite Cake" is a film I respect and deeply appreciate. With great respect for the filmmakers, I give it a 6 out of 10. Shayan Iroomloo Tabrizi

Authenticity: The "My Favourite Cake" Film Review

فیلم کوتاه "حنان" به کارگردانی سیامک کاشف آذر، محصول سال ۱۳۹۱، جنگ را از زاویه دید یک کودک به تصویر می‌کشد. این فیلم با استفاده از تکنیک دوربین روی دست و نمای نقطه‌نظر (POV) روایت می‌شود و مصائب جنگ را از نگاه کودکی به نام حنان بازگو می‌کند.روایت جنگ همواره با عناصر مشترکی همراه است: توپ، تفنگ، گلوله، خون، جیغ و شیون. اما همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم که پرداخت به جنگ است که یک اثر را متفاوت می‌کند، نه خود جنگ. به عنوان مثال، فیلم "سرو زیر آب" ساخته محمدعلی باشه‌آهنگر، اثری متفاوت درباره جنگ است که به وقایعی کمتر پرداخته شده می‌پردازد. برای خلق یک اثر متفاوت درباره جنگ، باید آن را فهمید و از زاویه‌ای تازه به آن نگاه کرد.<figure id="figure-ksbiotkqsm23ptyrn"><img id="ksbiotkqsm23ptyrn" src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" alt="صحنه فیلم کوتاه حنان که جنگ را نشان میدهد این فیلم در آبادان توسط سیامک کاشف آذر و نقد شایان ایروملو تبریزی ساخته شده" title="صحنه فیلم کوتاه حنان که جنگ را نشان میدهد این فیلم در آبادان توسط سیامک کاشف آذر و نقد شایان ایروملو تبریزی ساخته شده" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure>فیلم کوتاه "حنان" نیز در همین راستا، چیزی تازه در مورد جنگ ارائه می‌دهد. روایت فیلم، از زاویه دید حنان، نه تنها احساسات شما را برمی‌انگیزد، بلکه با پایانی عجیب همراه است. پایانی که ممکن است شما را وادار کند به این فکر کنید که شاید بسیاری از افراد، بدون آن که بدانند، در زندگی خود تجربه‌ای مشابه "حنان" داشته‌اند.لوکیشن فیلم در آبادان است و از بازیگران محلی استفاده شده که هر کدام به خوبی نقش خود را ایفا می‌کنند. سیامک کاشف آذر که فیلم‌سازی را از سال ۱۳۸۸ با فیلم کوتاه "درها و پرده‌ها" آغاز کرد، با فیلم کوتاه "حنان" به سومین اثر خود رسیده است. او همچنین به عنوان تهیه‌کننده فیلم "کوپال" شناخته می‌شود.شایان آیرملو تبریزی<figure id="figure-r96rl07zgqm23putad"><iframe id="r96rl07zgqm23putad" src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://www.youtube.com/watch?v=cb8bhOzK1oY" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

جنگ به روایت یک کودک: نقد فیلم کوتاه "حنان" اثر سیامک کاشف آذر

The "Hannan" short film, directed by Siamak Kashaf Azar, was made in 2012 and shows the war from a child’s perspective. This film uses a handheld camera with a point-of-view (POV) shot to tell the hardships of war through the eyes of a child named Hannan.War has always been depicted with the same elements: cannons, guns, bullets, blood, screams, and cries. But I’ve always said, and still believe, that it’s how you present war that makes a film unique not the war itself. For example, the film "Under Water Cypress" by Mohammad Ali Bashe Ahangar is a different take on war, telling untold stories that have been less explored. To create a unique film about war, you must understand it and look at it from a new angle.<figure id="figure-yu5kxskeitm23potu4"><img id="yu5kxskeitm23potu4" src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" alt="Scene of Hannan short film that shows war this film made in Abadan, Iran by Siamak Kashef Azar and Review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Scene of Hannan short film that shows war this film made in Abadan, Iran by Siamak Kashef Azar and Review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The "Hannan" short film also brings something new to the subject of war. The story is told from the viewpoint of Hannan, and not only does it touch your emotions, but it also has a surprising ending. This ending might make you think that many people might have experienced this situation without even knowing they are a "Hannan."The film was shot in Abadan, and local actors were used, each of whom performed their roles well. Siamak Kashaf Azar started filmmaking in 2009 with the short film "Doors and Curtains," and The "Hannan" short film is his third work. He is also known as the producer of the "Kupal" film.Shayan Iroomloo Tabrizi<figure id="figure-yauzg610s7m23prtp0"><iframe id="yauzg610s7m23prtp0" src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://www.youtube.com/watch?v=cb8bhOzK1oY" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

War From a Child’s Perspective: "Hannan" Short Film Review

فیلم کوتاه «غریبه و باد» سومین اثر مشترک حمیدرضا احمدی و حامد احمدی است. این فیلم کوتاه روایت گر یک راننده نعش‌کش است که پس از تحویل گرفتن جنازه‌، در راه مقصد برای خوردن صبحانه به قهوه‌خانه دوستش می‌رود. فیلم کوتاه «غریبه و باد» را میتوان از نمونه فیلم هایی با سبک رئالیسم جادویی دانست که چند سالی است بیشتر مورد توجه مخاطبان سینمای ایران قرار گرفته. نه این که این سبک در سینمای ایران وجود نداشته اما کمتر مورد استقبال مخاطب بوده، و خب به طبع کارگردان های کمتری جرات ساخت چنین فیلم هایی را داشته و حتی هم اکنون دارند. البته سبک کارگردان ها با هم متفاوت است و اگر کارگردانی فیلم با این سبک نمیسازد دلیلیش این نیست که شجاعتش را ندارد.چیزی که در مورد فیلم کوتاه «غریبه و باد» توجهم را بیشتر به خود جلب کرد ابتدا سبک فیلم سازی و فیلم‌نامه نسبتا روانشناختی این دو کارگردان بود و سپس بازیگردانی و بازیگری در فیلم بود. فیلم در سال ۱۳۹۷ ساخته شده و دقیقا استارت حجم بالای استقبال مخاطبان از سبک رئالیسم جادویی در این سال ها اتفاق افتاد. پس فیلم روی موج تازه ایجاد شده قرار گرفته و توانسته همراه موج پیش برود. اما مسئله جالبی که ما در این فیلم، همانند فیلم های این سبکی در ایران می بینیم تضاد بین تقدس گرایی و تقدس زدایی است. صاحبان فیلم کوتاه «غریبه و باد» هر دو باور های سنتی خود را در کنار باور های مدرن خود حفط کردند.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" alt="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان و بهزاد خلج نقد شایان آیرملو تبریزی" title="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان و بهزاد خلج نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="direction: rtl; aspect-ratio: 16 / 9;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>بازی محمود نظرعلیان در فیلم کوتاه «غریبه و باد»، مثل همیشه دیدنی و باورپذیر است. ما دقیقا این پدر را می‌توانیم از پشت دیسپلی گوشی یا لپ‌تاپ لمس کنیم. بازی بهزاد خلج هم خوب و پخته است، می‌توان باورش کرد که از دست پدرش کلافه شده. در کل بازیگردانی و بازیگری خوب بود، اما برخی شخصیت ها مثل مردی که سفارش املت میدهد صرفا فدای شخصیت پردازی پدر قهوه‌چی شده، یعنی او در داستان قرار دارد تا ما با شخصیت پدر قهوه‌چی بیشتر آشنا شویم، که خب این می‌تواند از نقاط ضعف فیلم در کنار شخصیت پردازی ضعیف نعش کش باشد. ما در این ۱۵ دقیقه گره گشایی از شخصیت نعش کش نداریم، فقط میفهمیم که میخواهد خودش را اخلاق‌مدار نشان دهد.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni" class=""><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" alt="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان، بهزاد خلج و مجتبی فلاحی نقد شایان آیرملو تبریزی" title="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان، بهزاد خلج و مجتبی فلاحی نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>در کل ما با یک فیلم مدرن مغروق در سنت، در فیلم کوتاه «غریبه و باد» طرف هستیم که می‌توان گفت، موفق عمل کرده و نتیجه یک فیلم قابل قبول و تاثیر گذار بود. سینمای تجربی ایران هنوز نیازمند آثار آوانگارد و متفاوت از لحاظ فرم است، به خصوص در بخش فیلم های کوتاه، تا مخاطبان خود را بتواند پیدا کند، در واقع مخاطب واقعی نیز زمانی که آگاهی اش نسبت به سینما بالاتر برود، فیلم های خودش را پیدا می‌کند.شایان آیرملو تبریزی<figure id="figure-b87dd7x7qm1yn8s5p"><iframe id="b87dd7x7qm1yn8s5p" src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://youtu.be/Qf1CSW1he0Q" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

مدرن مغروق در سنت: نقد فیلم کوتاه "غریبه و باد" اثر حمیدرضا احمدی و حامد احمدی

"The Stranger and the Wind" short film is the third joint project by Hamidreza Ahmadi and Hamed Ahmadi. The film tells the story of a hearse driver who, after picking up a body, stops at a friend's café for breakfast on his way to the destination. This short film is an example of magical realism, a genre that has gained more attention from Iranian cinema audiences in recent years. While this genre existed in Iranian cinema before, it was less popular, and few filmmakers dared to make such films, even now.What drew my attention to "The Stranger and the Wind" was first the film's style and its relatively psychological screenplay, and then the film's directing and acting. The film was made in 2018, coinciding with the rising wave of interest in magical realism during these years. The film rides this new wave and manages to move forward with it. However, an interesting element we see in this film, as in many others of this genre in Iran, is the clash between sanctity and secularism. Both filmmakers maintain their traditional beliefs alongside their modern views.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" alt="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian and Behzad Khalaj, review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian and Behzad Khalaj, review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Mahmoud Nazeralian’s performance as the father in "The Stranger and the Wind" is, as always, convincing and captivating. We can almost feel the father's presence through our screens. Behzad Khalaj’s acting as the frustrated son is also strong and believable. Overall, the direction and acting are commendable, though some characters, such as the man ordering an omelet, are sacrificed for the sake of fleshing out the café owner’s father, which can be seen as a weakness. The hearse driver’s character also lacks depth, as we learn little about him in the film's 15 minutes, apart from his desire to appear moral.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni"><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" alt="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian, Behzad Khalaj and Mojtaba Fallahi review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian, Behzad Khalaj and Mojtaba Fallahi review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>In conclusion, "The Stranger and the Wind" is a modern short film immersed in tradition that successfully delivers a compelling narrative. Iranian experimental cinema still requires avant-garde and stylistically unique works, especially in short films, to find its true audience. When viewers become more aware of cinema, they will find the films that speak to them.Shayan Iroomloo Tabrizi<figure id="figure-b87dd7x7qm1yn8s5p"><iframe id="b87dd7x7qm1yn8s5p" src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://youtu.be/Qf1CSW1he0Q" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

Film Reviews

اصالت: نقد فیلم "کیک محبوب من" اثر بهتاش صناعی ها و مریم ...

Authenticity: The "My Favourite Cake" Film Review

جنگ به روایت یک کودک: نقد فیلم کوتاه "حنان" اثر سیامک کاش...

War From a Child’s Perspective: "Hannan" Short Film Review

مدرن مغروق در سنت: نقد فیلم کوتاه "غریبه و باد" اثر حمیدر...

Modern Immersed in Tradition: "The Stranger and the Wind"...