Blog

<p style="direction: rtl;">فیلم جنگل (Jungle)، یک تریلر در ژانر بقا در جنگل است. بی‌شک می‌توان فیلم جنگل را یکی از بهترین آثار تریلر در جنگل، در دهه گذشته دانست. در اینجا می‌خواهیم به نقد فیلم جنگل اثر گریگ مک‌لین بپردازیم.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">داستان فیلم جنگل: روایتی واقعی از مبارزه برای بقا</h3><p style="direction: rtl;">داستان فیلم جنگل (فیلم Jungle) در مورد سه دوست است که به همراه یک راهنما برای سفری پیاده به جنگل‌های بولیوی می‌روند تا یک روستای بومی را پیدا کنند. اما آن‌ها به‌زودی متوجه می‌شوند که جنگل چیزی که تصور می‌کردند نبوده است. این فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده و در مورد شخصی به نام یوسی گینزبرگ است. مردی که در جنگل‌های بارانی بولیوی گم می‌شود و برای بقا با طبیعت بی‌رحم مبارزه می‌کند. در این مسیر، یکی از دوستانش و راهنمایشان برای همیشه ناپدید می‌شوند و هیچ‌وقت پیدا نمی‌شوند، حتی جنازه‌هایشان.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">فیلمبرداری استفان دوسکیو: فیلم جنگل، غرق در وحشت طبیعت</h3><p style="direction: rtl;">فیلم Jungle از لحاظ بصری بسیار قوی و قابل تأمل است. به‌قدری درگیر فیلم می‌شوید که اگر روی صندلی نشسته باشید، لبه‌ی آن قرار می‌گیرید. استفان دوسکیو، فیلمبردار فیلم جنگل، به‌خوبی پیچیدگی و وحشت طبیعت را به تصویر می‌کشد. این هنر فیلمبرداری در سینما است که شما هر آن احساس کنید دیگر در اتاق نیستید، بلکه داخل یک جنگل تاریک گرفتار شده‌اید و نفس کشیدن جگوار را پشت گردنتان احساس می‌کنید.</p><figure id="figure-qb6hqa52m8uvbr9p"><img id="qb6hqa52m8uvbr9p" src="https://cdn.durable.co/blocks/2bTsKpCajWE9yqXTQ5dFrTSGY6ugZq83DWLaEqhOQdVvs7ecIVLZLsiAtoi3T5df.jpg" alt="Daniel Radcliffe as Yossi, Alex Russell, and Joel Jackson in Jungle walking through the Bolivian wilderness, reflecting the challenges of survival." title="Daniel Radcliffe as Yossi, Alex Russell, and Joel Jackson in Jungle walking through the Bolivian wilderness, reflecting the challenges of survival." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2bTsKpCajWE9yqXTQ5dFrTSGY6ugZq83DWLaEqhOQdVvs7ecIVLZLsiAtoi3T5df.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure><p style="direction: rtl;">استفان دوسکیو، فیلمبردار فیلم جنگل، با استفاده از نورپردازی طبیعی و قاب‌بندی‌های بسته، احساس محصور بودن در دل جنگل و تنش‌ها را منتقل می‌کند. او در فیلم‌های دیگری که مدیر فیلم‌برداری بوده نیز توانسته احساسات را به درستی، درون تصاویرش به بیننده منتقل کند، مثل فیلم مرد نامرئی و فیلم ارتقا.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">بازی دانیل رادکلیف: اجرای تأثیرگذار در فیلم جنگل</h3><p style="direction: rtl;">دانیل رادکلیف در نقش یوسی گینزبرگ اجرای بی‌نقص و باورپذیری ارائه می‌دهد که یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای او محسوب می‌شود. اگرچه اکثر مخاطبان او را با مجموعه‌ی هری پاتر می‌شناسند، اما در جنگل با استفاده از زبان بدن، نگاه‌های سرگردان و تغییر تدریجی حالات روحی، حس وحشت، تنهایی و درماندگی را به‌خوبی منتقل می‌کند.</p><p style="direction: rtl;">توانایی رادکلیف در نمایش فروپاشی جسمی و روانی شخصیت، به‌ویژه در نیمه‌ی دوم فیلم جنگل که کاملاً تنها در جنگل سرگردان است، مثال‌زدنی و قابل‌تقدیر است. از این رو که شخصاً هر لحظه خود را جای یوسی می‌گذاشتم و احساس می‌کردم که این من هستم که در این جنگل وحشتناک گیر افتاده‌ام. با بالا رفتن ضربان قلب رادکلیف ضربان قلبم بالا می رفت، با ترس او میترسیدم و لحظه ای که او فریاد کمک میخواست انگار من بودم که کمک می خواستم.</p><p style="direction: rtl;">او با کاهش وزن محسوس و بازی بدون گریم‌های اغراق‌آمیز، تصویری واقع‌گرایانه از مردی را ارائه می‌دهد که برای بقا می‌جنگد. در مجموع، فیلم جنگل یکی از نقش‌آفرینی‌های قابل احترام رادکلیف پس از دوران هری پاتر است که نشان می‌دهد او همچنان در تلاش برای گسترش دامنه‌ی بازیگری خود و خروج از سایه‌ی گذشته‌اش است.</p><figure id="figure-9183hw7jflm8uvdq0p"><img id="9183hw7jflm8uvdq0p" src="https://cdn.durable.co/blocks/a9JeefO1xvKlobD22qwjFY5mNDqyHIM9rcAUOYLJVN3v1EsmxF0KZuUKkRRENRKs.jpg" alt="Thomas Kretschmann as Karl smiling at others while working at the camp in Jungle, portraying a moment of brief relief amid the harsh conditions." title="Thomas Kretschmann as Karl smiling at others while working at the camp in Jungle, portraying a moment of brief relief amid the harsh conditions." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/a9JeefO1xvKlobD22qwjFY5mNDqyHIM9rcAUOYLJVN3v1EsmxF0KZuUKkRRENRKs.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">بازیگران مکمل فیلم جنگل: اجراهایی باورپذیر</h3><p style="direction: rtl;">در مورد بازی بازیگران دیگر هم، توماس کرتشمن بازی مرموز و دوپهلوی خوبی را در فیلم جنگل به نمایش گذاشت. او در نقش کارل تصویری از راهنمایی ایجاد کرد که هم می‌تواند قابل اعتماد باشد و هم فریبکار. این ویژگی با درک درست از شخصیت اصلی کارل به درستی در فیلم جنگل توسط توماس کرتشمن به نمایش گذاشته شد. الکس راسل و جوئل جکسون نیز در نقش دو دوست یوسی، اجراهای قابل قبولی ارائه می‌دهند که به درک روابط میان شخصیت‌ها کمک می‌کند.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">نقش دو دختر در فیلم جنگل: انسان و آرزو</h3><p style="direction: rtl;">در فیلم جنگل، دو دختر به‌طور کلیدی در داستان یوسی نقش دارند. در ابتدای فیلم، یوسی با دختری آشنا می‌شود که ظاهراً رابطه‌ای کوتاه و شاید حتی جنسی با او دارد و حتی با او مخدر مصرف می‌کند. این شخصیت به نوعی نماد امید و دل‌گرمی برای یوسی است. اگرچه این لحظه از فیلم می‌توانست فرصتی برای پرداخت بیشتر به بعد انسانی یوسی باشد، به‌نظر می‌رسد که فیلم نتوانسته به طور کامل این ابعاد را توسعه دهد. در واقع، حذف این شخصیت تأثیر چندانی بر روند داستان نداشته و تغییرات روانی یوسی در ادامه بیشتر تحت‌تأثیر جنگل و شرایط سخت آن است.</p><p style="direction: rtl;">دختر دوم، که یوسی در دنیای خیالات خود او را به‌عنوان یک دختر بومی در جنگل تصور می‌کند، نقش مهم‌تری در سفر درونی شخصیت یوسی در فیلم جنگل ایفا می‌کند. او نماد آرزوها و امیدهای یوسی به نجات و زندگی است. حتی میتوان او را نماد خود یوسی دانست، زمانی که یوسی به او رسیدگی میکند، نوازشش می کند و در این جنگل سعی در محافظت از او دارد. اما زمانی که این دختر از دنیای خیالات یوسی محو می‌شود، او به‌طور کامل متوجه می‌شود که همه‌چیز فقط یک خیالات بوده است.</p><figure id="figure-fgj111r8i47m8uvedtr"><img id="fgj111r8i47m8uvedtr" src="https://cdn.durable.co/covers/cmfYkE1awdMoOz4aetfhlgmFmFRLL2TxDYtx95sg12CMBF1PvjWPbx8EOVmGxdNH.jpg" alt="Yossi (Daniel Radcliffe) and Amy (Lily Sullivan) wrapped in a blanket, their bodies bare, as a strange and unnerving fire burns in the camp in Jungle, highlighting their vulnerability" title="Yossi (Daniel Radcliffe) and Amy (Lily Sullivan) wrapped in a blanket, their bodies bare, as a strange and unnerving fire burns in the camp in Jungle, highlighting their vulnerability" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="null" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/covers/cmfYkE1awdMoOz4aetfhlgmFmFRLL2TxDYtx95sg12CMBF1PvjWPbx8EOVmGxdNH.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;"></figure><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">جمع‌بندی نقد فیلم جنگل: اثری نیمه‌مستقل اما ماندگار در ژانر بقا</h3><p style="direction: rtl;">در نهایت، فیلم جنگل با وجود بودجه کمتر نسبت به رقبا و بلاک‌باسترهای هالیوودی، نمایش به‌یادماندنی‌ای برای مخاطبانش به‌جا گذاشت. استفان دوسکیو به‌عنوان فیلمبردار یک نقطه قوت برای فیلم گریگ مک‌لین بود که چند پله نسبت به رقبایش فیلم را بالا کشید. همچنین، حضور دانیل رادکلیف به‌عنوان یک ستاره‌ی شناخته‌شده در فیلم جنگل توانست مخاطبان بیشتری را به سینماها بکشاند و فیلم را به یک فیلم نیمه مستقل موفق در ژانر تریلر بقا تبدیل کند.</p><p style="direction: rtl;">شایان آیرملو تبریزی</p>

نقد فیلم "جنگل": تریلری پرتنش در دل طبیعت وحشی

<p>Jungle is a survival thriller and is definitely one of the best jungle survival films of the past decade. In this review, we’ll talk about Jungle, directed by Greg McLean.</p><h3>Story of Jungle: A True Fight for Survival</h3><p>Jungle is about three friends who go on a hiking trip with a guide to find a native village in the Bolivian jungle. But they soon realize that the jungle is nothing like they imagined. The film is based on a true story about Yossi Ghinsberg, a man who gets lost in the Bolivian rainforest and has to fight for his life. Along the way, one of his friends and the guide disappear, and they are never seen again.</p><h3>Cinematography by Stefan Duscio: Drenched in the Horror of Nature</h3><p>Visually, Jungle is stunning and makes you feel like you are actually in the jungle. You get so caught up in the movie that you feel like you are right there with the characters, in danger. The cinematographer, Stefan Duscio, does an amazing job of showing how terrifying nature can be. His work makes you feel like you are trapped in a dark jungle, with the sound of wild animals all around you.</p><figure id="figure-qb6hqa52m8uvbr9p"><img id="qb6hqa52m8uvbr9p" src="https://cdn.durable.co/blocks/2bTsKpCajWE9yqXTQ5dFrTSGY6ugZq83DWLaEqhOQdVvs7ecIVLZLsiAtoi3T5df.jpg" alt="Daniel Radcliffe as Yossi, Alex Russell, and Joel Jackson in Jungle walking through the Bolivian wilderness, reflecting the challenges of survival." title="Daniel Radcliffe as Yossi, Alex Russell, and Joel Jackson in Jungle walking through the Bolivian wilderness, reflecting the challenges of survival." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl selected" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2bTsKpCajWE9yqXTQ5dFrTSGY6ugZq83DWLaEqhOQdVvs7ecIVLZLsiAtoi3T5df.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-mce-selected="1"></figure><p>Duscio uses natural light and close shots to make you feel the tension and danger of being stuck in the jungle. He has done similar amazing work in other films, like The Invisible Man and Upgrade.</p><h3>Daniel Radcliffe’s Performance: A Powerful Portrayal in Jungle</h3><p>Daniel Radcliffe gives an incredible and believable performance as Yossi Ghinsberg. It’s one of the best performances of his career. Most people know him from Harry Potter, but in Jungle, Radcliffe uses his body language and facial expressions to show fear, loneliness, and desperation.</p><p>Radcliffe does a great job showing Yossi’s physical and mental breakdown, especially in the second half of the film when he is completely alone in the jungle. I felt like I was experiencing everything Yossi was going through. When he screams for help, it felt like I was the one asking for help.</p><p>Radcliffe’s performance is raw and realistic, with no over-the-top makeup or special effects. It shows that he is serious about expanding his acting range and stepping away from his past roles.</p><figure id="figure-9183hw7jflm8uvdq0p"><img id="9183hw7jflm8uvdq0p" src="https://cdn.durable.co/blocks/a9JeefO1xvKlobD22qwjFY5mNDqyHIM9rcAUOYLJVN3v1EsmxF0KZuUKkRRENRKs.jpg" alt="Thomas Kretschmann as Karl smiling at others while working at the camp in Jungle, portraying a moment of brief relief amid the harsh conditions." title="Thomas Kretschmann as Karl smiling at others while working at the camp in Jungle, portraying a moment of brief relief amid the harsh conditions." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/a9JeefO1xvKlobD22qwjFY5mNDqyHIM9rcAUOYLJVN3v1EsmxF0KZuUKkRRENRKs.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure><h3>Supporting Cast in Jungle: Convincing Performances</h3><p>The supporting actors also do a good job. Thomas Kretschmann plays Karl, the guide, and he does a great job of making his character both trustworthy and deceptive. Alex Russell and Joel Jackson play Yossi’s two friends, and they add depth to the story and the relationships between the characters.</p><h3>The Two Women in Jungle: Humanity and Desire</h3><p>In Jungle, two women are important to Yossi’s journey. At the start of the movie, Yossi meets a girl, and it seems like they have a short and possibly sexual relationship. They also use drugs together. This girl represents hope and comfort for Yossi. However, this part of the film could have been a chance to explore Yossi’s human side more, but the film doesn’t develop this as much. In fact, the story wouldn’t change much if this character was removed because Yossi’s emotional changes are more about the jungle and the challenges he faces there.</p><p>The second woman is someone Yossi imagines as a native girl in the jungle. She plays a bigger role in Yossi’s inner journey. She represents his dreams and hopes for a better life. In a way, she is a reflection of Yossi himself because he takes care of her, comforts her, and tries to protect her. But when she disappears from his imagination, Yossi realizes that everything he believed was just a fantasy.</p><figure id="figure-fgj111r8i47m8uvedtr"><img id="fgj111r8i47m8uvedtr" src="https://cdn.durable.co/covers/cmfYkE1awdMoOz4aetfhlgmFmFRLL2TxDYtx95sg12CMBF1PvjWPbx8EOVmGxdNH.jpg" alt="Yossi (Daniel Radcliffe) and Amy (Lily Sullivan) wrapped in a blanket, their bodies bare, as a strange and unnerving fire burns in the camp in Jungle, highlighting their vulnerability" title="Yossi (Daniel Radcliffe) and Amy (Lily Sullivan) wrapped in a blanket, their bodies bare, as a strange and unnerving fire burns in the camp in Jungle, highlighting their vulnerability" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="null" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/covers/cmfYkE1awdMoOz4aetfhlgmFmFRLL2TxDYtx95sg12CMBF1PvjWPbx8EOVmGxdNH.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;"></figure><h3>Conclusion: A Memorable Yet Independent Survival Thriller</h3><p>In the end, Jungle is a film that, despite having a smaller budget than big Hollywood movies, leaves a lasting impact on its viewers. Stefan Duscio’s cinematography is a major strength of the film and makes it stand out. Also, Daniel Radcliffe’s presence as a well-known actor helped bring more people to watch the film, making it a successful semi-independent survival thriller.</p><p>Shayan Iroomloo Tabrizi</p>

"Jungle" Movie Review: A Fight for Survival in the Wilderness

<p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">پخش سریال "قهوه پدری"، به کارگردانی مهران مدیری به پایان رسید، اما آیا این سریال مانند سریال‌های قبلی مدیری پرمخاطب و موفق بوده است یا عقبگردی برای مهران مدیری محسوب می‌شود؟ در این نقد، می‌خواهیم به مقایسه سریال "قهوه پدری" با دیگر سریال‌های مهران مدیری بپردازیم و به سوال بالا پاسخ دهیم.</p><h2 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">پدر قهوه</h2><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">سریال "قهوه پدری" که قرار بود با نام "پدر قهوه" منتشر شود، مثل آثار دیگر مدیری سریالی طنز با درون‌مایه اجتماعی و اعتراضی داشت. ما مهران مدیری را با سریال‌های قوی‌تری چون "قهوه تلخ"، "مرد هزار چهره" و "هیولا" می‌شناسیم و خاطراتی که با سریال‌های قدیمی‌تر مهران مدیری داریم بسیار زیاد است. این سبک طنز مختص مهران مدیری است که افراد را با شخصیت‌های اگزجره نشان می‌دهد. اگزجره به این معنا که برای مثال انسان‌های ساده، بسیار ساده و ابله به نظر می‌رسند.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">داستان و شخصیت پردازی سریال "قهوه پدری"<br></h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">داستان سریال "قهوه پدری" حول محور خانواده‌ای می‌چرخد که می‌خواهند با راه‌اندازی کسب‌وکار قهوه از وضعیت بحرانی خانواده خود را تغییر دهند. پدر خانواده (سام درخشانی)، یک کتاب‌فروش ورشکسته، و مادر (ژاله صامتی) معاون بانک است. آن‌ها با پیشنهاد فردی به نام «اون» (مهران مدیری) مبلغ ۴ میلیارد تومان قرض می‌گیرند تا وارد تجارت قهوه شوند. با این حال، نوسانات قیمت‌ها و چالش‌های پیش‌بینی‌نشده، نقشه‌های آن‌ها را با مشکلات متعددی مواجه می‌کند. آن‌ها تصمیم برای دزدی از بانکی می‌گیرند که مادر خانواده در آن کار می‌کند.</p><figure id="figure-vdkggug4xom81hjwhj"><img id="vdkggug4xom81hjwhj" src="https://cdn.durable.co/blocks/33OHIMLr72yPsucNzZQHvgh7sp8XjU7GtDpDtp6PURc2mSMsdw4Cafjl3JrWJz1g.jpg" alt="صحنه‌ای خانوادگی با حضور سام درخشانی، سعید نعمتی، مجید نوروزی، ملیسا ذاکری و ژاله صامتی. سام درخشانی نشسته و پسرانش شانه‌های او را ماساژ می‌دهند، در حالی که ملیسا ذاکری و ژاله صامتی در پس‌زمینه نشسته و در حال گفتگو هستند." title="صحنه‌ای خانوادگی با حضور سام درخشانی، سعید نعمتی، مجید نوروزی، ملیسا ذاکری و ژاله صامتی. سام درخشانی نشسته و پسرانش شانه‌های او را ماساژ می‌دهند، در حالی که ملیسا ذاکری و ژاله صامتی در پس‌زمینه نشسته و در حال گفتگو هستند." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/33OHIMLr72yPsucNzZQHvgh7sp8XjU7GtDpDtp6PURc2mSMsdw4Cafjl3JrWJz1g.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">از لحاظ شباهت شخصیت اول، سریال "قهوه پدری" تا حدودی به سریال "هیولا" شبیه است. در سریال "قهوه پدری" کارکتر جهان، یک فرد فرهنگی است که سال‌ها است در حوضه‌ی فروش کتاب کار می‌کند و اصطلاحا نون حلال وارد خانه خود می‌کند. در سریال "هیولا" هوشنگ شرافت (فرهاد اصلانی) یک معلم درستکار است که به دلیل فشار اقتصادی وارد فساد می‌شود. اما این کجا و آن کجا!</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">داستان سریال "قهوه پدری" چندین پله پایین‌تر از سریال "هیولا" قرار می‌گیرد، چون داستان برای شکل‌گیری درستش زمان بیشتری را طی می‌کند و مخاطب تا جا افتادن داستان باید تا قسمت ۶ صبر کند که همین قضیه موجب سر رفتن حوصله مخاطب می‌شود. اما برخلاف سریال "قهوه پدری"، در سریال "هیولا" این اتفاق از همان قسمت اول رخ می‌دهد و جذابیت الگوی داستانی و شخصیت داستان موجب کشش بیشتر برای پیگیری مخاطب می‌شود. چون زندگی هوشنگ شرافت برای ما ملموس‌تر از زندگی کارکتر جهان است و خب شخصیت‌پردازی جهان بسیار کم‌بارتر و کمرنگ‌تر از هوشنگ شرافت در سریال "هیولا" است.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">سبک طنز سریال "قهوه پدری"</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">سریال "قهوه پدری" به علاوه ریتم کندش، شخصیت‌هایش هم کم‌نمک‌اند، یعنی مخاطب باید صبر داشته باشد تا بخندد و این برای یک سریال کمدی یعنی رخداد فاجعه. اعتراض به گرانی، به شرایط موجود در حال حاضر ایران مثل همیشه در این اثر مهران مدیری رخ می‌دهد. اما حقیقتا طنز مهران مدیری انگار ماسیده است. یکی از دلایل ضعف سریال جدید مهران مدیری، ضعف در فیلم‌نامه است. ضعف فیلم‌نامه نیز دلیلش همکاری نکردن او با پیمان قاسم‌خانی در این سریال بود. چون دقیقا تا سریال قبلی یعنی "دراکولا" پیمان قاسم‌‌خانی پای اصلی فیلم‌نامه‌های مهران مدیری بود.<br></p><figure id="figure-h679k1un3dm81hlfzo"><img id="h679k1un3dm81hlfzo" src="https://cdn.durable.co/blocks/2cIeINqAtzRm3KBpP1CpD96Mllje4jgSHEWuKspvtPFo9PZVdjEybjyiAAkW59b3.jpg" alt="مهران مدیری در نقش «اون» در سریال «قهوه پدری»، با کلاه کابوی روی سر، روی صندلی نشسته و عدد چهار را با دست نشان می‌دهد." title="مهران مدیری در نقش «اون» در سریال «قهوه پدری»، با کلاه کابوی روی سر، روی صندلی نشسته و عدد چهار را با دست نشان می‌دهد." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2cIeINqAtzRm3KBpP1CpD96Mllje4jgSHEWuKspvtPFo9PZVdjEybjyiAAkW59b3.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">برای مثال، شوخی‌های سطحی و تکراری مانند شوخی‌های جنسی بی‌مورد و یا تکرار بیش از حد یک موقعیت طنز، باعث شده که طنز سریال کم‌عمق و خسته‌کننده به نظر برسد. برای مثال در مورد خالکوبی شخصیت آقای فاضلی و نیلوفر شوخی جنسی بود و بسیار تکرار شد. این که جنسی بود ایرادی ندارد اما این که یک شوخی جنسی تکرار شود نه تنها جذابیتی نخواهد داشت بلکه لوس هم می‌شود.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">سبک طنز در سریال "هیولا" بر پایه مسائل اجتماعی بنا شده بود. این طنز به جای شوخی‌های سطحی و جنسی، به مشکلات واقعی جامعه مانند فساد اقتصادی، رشوه، و رانت‌خواری اشاره می‌کرد. همین امر باعث شد تا سریال عمق بیشتری داشته باشد و صرفاً یک کمدی ساده نباشد. اما سبک طنز سریال "قهوه پدری" بیشتر به کمدی‌های قدیمی مدیری، مانند "پاورچین" و "شب‌های برره" شباهت دارد. شوخی‌ها بیشتر موقعیتی و گاه کلیشه‌ای هستند و فاقد نیش و انتقاد اجتماعی عمیق هستند.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">نکات مثبت سریال "قهوه پدری"</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">اما با این حال یک نقطه قوت سریال "قهوه پدری" داشت که این سریال را زنده نگه داشت، آن هم طنز زیبای حامد وکیلی (در نقش آقای فاضلی)، حامد آهنگی (در نقش ایرج بذرپاش)، جواد رضویان (در نقش نجم‌الدین میخچارچی) و در نهایت بازی قابل قبول ملیسا ذاکری (در نقش ملیسا فاضلی) بود.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">حامد وکیلی و حامد آهنگی با طنز جذابشان روح تازه‌ای به سریال مدیری بخشیده بودند. یکی از مهم‌ترین انگیزه‌های من به شخصه برای دیدن ادامه سریال بازی این دو بازیگر بود. از طرفی کاراکتر بامزه‌ی میخچارچی با بازی جواد رضویان نمک سریال بود. ملیسا ذاکری هم با صدای عجیب و سبک کمدی فانتزی‌اش فضای سریال "قهوه پدری" را فانتزی‌تر و بامزه‌تر کرده بود.</p><figure id="figure-hb1hc3orjk7m81hmrgt"><img id="hb1hc3orjk7m81hmrgt" src="https://cdn.durable.co/blocks/1F2tU5lmueMTnI4URaV35jQqfPzg5qLpKGR7eLK1Bk0uslB5FHKnnx8HL3RHtt1N.jpg" alt="حامد آهنگی در نقش ایرج بذرپاش خود در سریال «قهوه پدری»، با چهره‌ای متعجب از پنجره کیوسک نگهبانی سرش را بیرون آورده است." title="حامد آهنگی در نقش ایرج بذرپاش خود در سریال «قهوه پدری»، با چهره‌ای متعجب از پنجره کیوسک نگهبانی سرش را بیرون آورده است." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1F2tU5lmueMTnI4URaV35jQqfPzg5qLpKGR7eLK1Bk0uslB5FHKnnx8HL3RHtt1N.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">اما بازیگران دیگر، بازی‌شان بیشتر حکم تیپ را داشت مثل ژاله صامتی، سام درخشانی و از همه مهم‌تر خود مهران مدیری که برعکس تمام کارهایش در این سریال بسیار بی‌نمک ظاهر شد.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">نتیجه گیری</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">در نهایت شوخی‌ها و طنز در سریال "قهوه پدری" چنگی به دل نزد، شوخی‌های سطحی، تا حدودی جنسی و تکراری این اثر، مخاطبان سریال‌های مدیری را ناامید کرد. سریال "قهوه پدری" را به جرئت می‌توان جزو ضعیف‌ترین سریال‌های مدیری دانست. و متاسفانه با این روند مهران مدیری در حال عقبگرد است. من و مخاطبان سریال‌های مدیری حتما انتظارات بیشتری از او داریم و امیدوارم اتفاق جدیدی برای سریال‌های مهران مدیری بیفتد.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">شایان آیرملو تبریزی</p>

عقب‌گرد مدیری: نقدی بر سریال «قهوه پدری» اثر مهران مدیری

<p>The "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series, directed by Mehran Modiri, has concluded, but has this TV series been as popular and successful as Modiri’s previous shows, or is it a step back for him? In this review, we aim to compare Father’s Coffee TV series with other series by Mehran Modiri and answer the above question.</p><h3>"Father’s Coffee"</h3><p>The "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series, which was initially supposed to be titled "Pader Ghahve" like Modiri's other works, is a comedy series with social and protest-oriented themes. We know Mehran Modiri from stronger works like "Ghahveye Talkh", "Mard Hezar Chehreh", and "Hayoola", and the memories we have with Modiri's earlier series are quite numerous. This style of comedy is unique to Mehran Modiri, where he presents characters in an exaggerated way. Exaggeration here means, for instance, depicting simple people as extremely simple and foolish.</p><h3>Story and Character Development of the "Father’s Coffee" TV Series</h3><p>The story of "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series revolves around a family that wants to change their dire situation by starting a coffee business. The father of the family (Sam Derakhshani), a bankrupt bookshop owner, and the mother (Zhaleh Samti), an assistant manager at a bank, decide to borrow 4 billion Tomans to enter the coffee trade. However, fluctuations in prices and unforeseen challenges create multiple problems for their plans. They eventually decide to rob the bank where the mother works.</p><figure id="figure-vdkggug4xom81hjwhj"><img id="vdkggug4xom81hjwhj" src="https://cdn.durable.co/blocks/33OHIMLr72yPsucNzZQHvgh7sp8XjU7GtDpDtp6PURc2mSMsdw4Cafjl3JrWJz1g.jpg" alt="Family scene with Sam Derakhshani, Saeed Nemati, Majid Norouzi, Melissa Zakeri, and Zhaleh Sameti. Sam Derakhshani is seated while his sons massage his shoulders, while Melissa Zakeri and Zhaleh Sameti are seated in the background and talking." title="Family scene with Sam Derakhshani, Saeed Nemati, Majid Norouzi, Melissa Zakeri, and Zhaleh Sameti. Sam Derakhshani is seated while his sons massage his shoulders, while Melissa Zakeri and Zhaleh Sameti are seated in the background and talking." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/33OHIMLr72yPsucNzZQHvgh7sp8XjU7GtDpDtp6PURc2mSMsdw4Cafjl3JrWJz1g.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure><p>In terms of the similarity of the main character, "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series bears some resemblance to "Hayoola" TV Series. In "Father’s Coffee", the Jahan character is a cultural person who has been working in the book-selling industry for years, earning a living in an honest way. In "Hayoola" TV Series, Hooshang Sharafat (Farhad Aslani) is a virtuous teacher who, under economic pressure, falls into corruption. But this is where the similarity ends.</p><p>The storyline of "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series is several steps below "Hayoola", as the story takes much longer to develop, and viewers need to wait until episode 6 for the plot to really take shape, which leads to viewers losing patience. In contrast, in "Hayoola", this happens from the very first episode, and the engaging storyline and character development draw the audience in. Jahan's life in "Father’s Coffee" TV series feels less relatable than Hooshang Sharafat’s in "Hayoola" TV Series, and the character development of Jahan is much less profound than that of Hooshang Sharafat.</p><h3>Review of the Comedy Style in "Father’s Coffee"</h3><p>In addition to its slow pace, the characters of "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series are also rather bland, meaning the audience must wait before laughing, which is a disaster for a comedy series. As always, the series protests against inflation and the current conditions in Iran. However, it seems that Modiri’s comedy style has become stale. One of the reasons for the weakness of this new series by Modiri is the lack of collaboration with Peyman Ghasemkhani, which was a key factor in Modiri's previous works. For example, in his last series, "Dracula", Ghasemkhani was the main scriptwriter.</p><figure id="figure-h679k1un3dm81hlfzo"><img id="h679k1un3dm81hlfzo" src="https://cdn.durable.co/blocks/2cIeINqAtzRm3KBpP1CpD96Mllje4jgSHEWuKspvtPFo9PZVdjEybjyiAAkW59b3.jpg" alt="Scene from the series " title="Scene from the series " class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2cIeINqAtzRm3KBpP1CpD96Mllje4jgSHEWuKspvtPFo9PZVdjEybjyiAAkW59b3.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure><p>For instance, repetitive and shallow jokes like unnecessary sexual humor or overused comedic situations have made the comedy of "Father’s Coffee" feel shallow and tiresome. The repeated sexual joke about Mr. Fazzeli’s tattoo and Niloufar is a good example. While there’s nothing wrong with sexual humor, when a joke is repeated, it not only loses its appeal but becomes tiresome.</p><p>The comedy in "Hayoola" TV Series was built on social issues. Rather than superficial or sexual humor, it pointed to real-life problems in society, such as economic corruption, bribery, and cronyism. This gave the TV series more depth and made it more than just a simple comedy. However, the comedic style of "Father’s Coffee" is more akin to Modiri’s older shows like "Pavarchin" and "Shabhaye Barareh". The jokes here are more situational and sometimes cliché, lacking the social critique and sharpness that his previous works had.</p><h3>Positive Aspects of the "Father’s Coffee"</h3><p>Despite this, there was one strength in "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series that kept the series alive: the delightful humor of Hamed Vakili (as Mr. Fazzeli), Hamed Ahangi (as Iraj Bazrpash), Javad Razavian (as Najmaddin Mikhcharchi), and finally, the commendable performance of Melisa Zakhari (as Melisa Fazzeli).</p><p>Hamed Vakili and Hamed Ahangi brought fresh energy to the TV series with their engaging comedy. One of the main reasons I kept watching the series was their performances. On the other hand, the amusing character of Mikhcharchi, played by Javad Razavian, added some spice to the TV series. Melisa Zakhari’s unique voice and her quirky, fantasy-like comedy style made "Father’s Coffee" feel more whimsical and enjoyable.</p><figure id="figure-hb1hc3orjk7m81hmrgt"><img id="hb1hc3orjk7m81hmrgt" src="https://cdn.durable.co/blocks/1F2tU5lmueMTnI4URaV35jQqfPzg5qLpKGR7eLK1Bk0uslB5FHKnnx8HL3RHtt1N.jpg" alt="Hamed Ahangi in his role as "Iraj Bazrpash" in the series "Ghahve Pedari", with a surprised face, sticking his head out of a guard booth window." title="Hamed Ahangi in his role as "Iraj Bazrpash" in the series "Ghahve Pedari", with a surprised face, sticking his head out of a guard booth window." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure><p>However, the performances of other actors, like Zhaleh Samti, Sam Derakhshani, and most notably Mehran Modiri himself, seemed lackluster and lacked the usual flair he is known for.</p><h3>Conclusion</h3><p>Ultimately, the humor and comedy in "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series didn’t leave a lasting impact. The shallow, somewhat sexual, and repetitive jokes left viewers disappointed. "Father’s Coffee" (Ghahveye Pedari) TV series can undoubtedly be considered one of Modiri’s weakest works. Unfortunately, with this trend, Mehran Modiri seems to be taking a step back. As a fan of Modiri’s TV series, I, along with the audience, had much higher expectations, and I hope something new and refreshing happens for Modiri’s future works.</p><p>Shayan Iroomloo Tabrizi</p>

Step Back for Modiri: Review of the 'Father’s Coffee' TV Series

<p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">فیلم آسیب دیده ( به انگلیسی فیلم Damaged) جدید ترین اثر تری مک دانا است که در ژانر تریلر جنایی ساخته و پرداخته شده است. فیلم آسسب دیده علارقم داشتن مهره های بازیگری قوی، بسیار ضعیف واقع شد و تماشاگران حرفه‌ای سینمایی و منتقدان را نا امید کرد.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">داستان فیلم Damaged در مورد کارآگاه جنایی به نام دن لاوسون با بازی ساموئل ال جکسون است که به دنبال قاتل سریالی شیکاگو است اما با توجه به شباهت های قتل هایی در ادینبورگ اسکاتلند، به ادینبورگ فراخوانده می‌شود. او قرار است در ادینبورگ، همراه کارآگاه بوید با بازی جیانی کاپالدی این راز را کشف کند.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">یک شروع امیدوارکننده که در ادامه خراب می‌شود</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">در وحله‌ی اول باید گفت داستان فیلم Damaged که توسط جیانی کاپالدی نوشته شده است، کشش روایی خوبی دارد. یعنی ما در آغاز فیلم انگیزه پیدا میکنیم که به دنبال قاتل سریالی که زن ها را به شکل صلیب سلاخی میکند را&nbsp; پیدا کنیم و بدانیم چرا این کار را میکند. اما نویسندگان از این موقعیت درست استفاده نکردند و صرفا این پتانسیل بلا استفاده رها شده است. هرچند ایراد بصری خاصی نمی‌توان به فیلم گرفت، اما پیش‌فرض‌ها و الگو های داستانی در ساختار روایی تقویت نمی‌شوند و مخاطب نمی‌تواند ارتباط عمیقی با شخصیت‌ها برقرار کند.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">شخصیت پردازی و انگیزه سطحی در شخصیت ها</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">در فیلم آسیب دیده ( به انگلیسی فیلم Damaged)، شخصیت‌ها عمق لازم را برای باورپذیر بودن ندارند. به‌عنوان مثال، شخصیت کارآگاه لاوسون، که در ابتدا قرار است یک فرد آسیب‌دیده و پیچیده باشد، بیشتر شبیه به یک کاراکتر یک‌بعدی به نظر می‌آید. او از نظر رفتاری و احساسی دچار بحران است، اما این بحران‌ها به‌درستی در ساختار داستانی نشان داده نمی‌شوند. در واقع، بیشتر این ویژگی‌ها از طریق دیالوگ‌ها به مخاطب گفته می‌شود، نه از طریق رفتار یا عمل شخصیت‌ها.</p><figure id="figure-gky5cyvkgam7bpsmhn"><img id="gky5cyvkgam7bpsmhn" src="https://cdn.durable.co/blocks/36JrSIY99TUKkeCcAJHSuCkm1QBy66wQiITyf1dCDq5eU2Y2Sxwt25nxM38anpYf.jpg" alt="کارآگاه دن لاوسون (ساموئل ال. جکسون) اسلحه‌اش را به سمت کارآگاه والتر براوو (وینسنت کسل) نشانه گرفته است." title="کارآگاه دن لاوسون (ساموئل ال. جکسون) اسلحه‌اش را به سمت کارآگاه والتر براوو (وینسنت کسل) نشانه گرفته است." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/36JrSIY99TUKkeCcAJHSuCkm1QBy66wQiITyf1dCDq5eU2Y2Sxwt25nxM38anpYf.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">تنها رفتاری که در مورد کارکتر کارآگاه لاوسون میتوانیم به آن تکیه کنیم، دائم الخمر بودن او است که بیشتر از اینکه در فیلم به ما یک نشانه بدهد، بیشتر ما را نسبت به شخصیت پردازی آن گمراه می‌کند. چرا؟ چون شخصیتی که بعدا ما مطلع می‌شویم که شخصیت مهم ما در داستان است، بسیار غیر منطقی رفتار می‌کند و انگیزه اش برای چنین رفتار مجرمانه‌ای برای ما آشکار نیست. در مورد انگیزه باید بیشتر مو شکافی کنیم، چرا شخصیت قاتل خودش به دنبال قاتل است؟ انگیزه اش برای قتل های متعدد زن‌ها چیست؟ چه اتفاقی در گذشته موجب این رفتار قاتل شده است؟</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">همیشه در روانکاوی مجرم، به گذشته فرد می‌نگریم. یعنی ما باید فکت هایی از شخصیت داشته باشیم تا بگوییم با توجه به آن مجرم دست به آن کار های غیر انسانی زده اما، ما در مورد کاراکتر کارآگاه لاوسون در فیلم آسیب دیده، گذشته‌ی کمرنگ و کدری را شاهد هستیم که هیچ کمکی در انگیزه قتل هایش به دست نمی‌آوریم.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">نقص در منطق روایی</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">یکی از بزرگ‌ترین مشکلات فیلم آسیب دیده نقص در منطق روایی است. همانطور که ذکر شد، خود کارآگاه لاوسون که در جستجوی قاتل است، در واقع خود قاتل است. این تضاد در روایت، حتی اگر هدف فیلم نشان دادن پیچیدگی‌های ذهنی شخصیت باشد، به‌طور مؤثر اجرا نمی‌شود. چرا که برای مخاطب دشوار است که باور کند شخصی که به‌طور مداوم در جستجوی قاتل است، خود در حال ارتکاب قتل‌ها باشد.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">سرعت و ریتم ضعیف روایت</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">ضلع سوم نقطه‌ی ضعف در پردازش به داستان فیلم آسیب دیده ریتم کند و گاهی بی‌هدف آن است. این کندی در پیشبرد داستان باعث می‌شود که روابط میان شخصیت‌ها سطحی و ناپایدار به نظر برسد. برای مثال، روابط میان لاوسون و بوید یا بوید و همسرش بیشتر به‌صورت سطحی نمایش داده می‌شوند و مخاطب نمی‌تواند به‌طور کامل احساس کند که چرا این روابط به چنین وضعیتی رسیده‌اند.</p><figure id="figure-ejf895614hm7bpj87i"><img id="ejf895614hm7bpj87i" src="https://cdn.durable.co/blocks/1e0QLUoefjoPN6gZXHeCRSe3GJFYYb8aSXEu4bKxR0SudFbnoBHDm0lDgt1ma7ku.jpg" alt="کارآگاه گلن بوید (جیانی کاپالدی) در جنگل به دنبال قاتل اصلی، یعنی کارآگاه دن لاوسون (ساموئل ال. جکسون)، می‌گردد و اسلحه‌اش را نشانه گرفته است." title="کارآگاه گلن بوید (جیانی کاپالدی) در جنگل به دنبال قاتل اصلی، یعنی کارآگاه دن لاوسون (ساموئل ال. جکسون)، می‌گردد و اسلحه‌اش را نشانه گرفته است." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1e0QLUoefjoPN6gZXHeCRSe3GJFYYb8aSXEu4bKxR0SudFbnoBHDm0lDgt1ma7ku.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">چند نکته مثبت</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">حالا زمان آن رسیده پس از گلوله های مرگباری که به سمت فیلم Damaged پرتاب کردیم، چتد نکته مثبت را هم بگوییم. اول اینکه فضا فیلم بسیار ملموس است. این یک امتیاز است که ما می توانیم همراه کارآگاه ها خیابان های ادینبورگ را قدم بزنیم و همچنین ترکیب موقعیت ادینبورگ و اتمسفر نوآر حس نزدیکی به چشمان بیننده میدهد.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">انتخاب ساموئل ال جکسون در فیلم Damaged به نظر من کار هوشمندانه ای بود و البته تاثیر حضور وینست کسل را نباید نادیده گرفت. حضور کسل در هر فیلمی یک حس تازه ای به فیلم می بخشد.&nbsp;</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">در مورد تصویر برداری و قاب بندی فیلم Damaged هم باید صادقانه گفت که نمره قابل قبولی دارد چون تصاویر زنده اند، میتپند حتی زمانی که تصویر ساکن است و باران میبارد میتوانی باران را از پشت دیسپلی حس کنی حتی اگر تا به حال به ادینبورگ نرفته باشی. رنگ بندی سرد و تاریک هم نوآر را بیشتر به&nbsp; رخ مخاطب می کشد به نظر مناسب حال فیلم بود و انرژی بیشتری به فیلم داد.</p><h3 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">نتیجه‌گیری</h3><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">در نهایت، فیلم آسیب دیده از ۲ منظر ساختار روایی و شخصیت‌پردازی یک اثر با پتانسیل‌های نهفته است که به‌خوبی به مرحله اجرا در نمی‌آید. ضعف در توسعه شخصیت‌ها، عدم پیوستگی منطقی در داستان و عدم توضیح کافی انگیزه‌های شخصیت‌ها، باعث می‌شود که مخاطب نتواند با داستان ارتباط عاطفی برقرار کند یا درگیر پیچیدگی‌های آن شود.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">همچنین در مورد ریتم داستان، ما ریتم کند و خسته کننده ای در داستان را شاهد بودیم. و بازی بازیگران، مهره های مهم انتخاب شده برای بازیگری، اتمسفر بسیار خوب و همچنین جلوه های بصری قابل قبول هیچکدام نتوانستند جای پردازش به داستان را بگیرند و حوصله مخاطب را سر بردند.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">اگر فیلم آسیب دیده به جای تلاش برای الگو برداری از فیلم "هفت" (به انگلیسی Seven) شاهکار دیوید فینچر و سریال "کارآگاه واقعی"(به انگلیسی True Detective) بیشتر بر توسعه شخصیتی و ایجاد لایه‌های پیچیده‌تر در ساختار داستانی تمرکز می‌کرد، و همچنین سعی می‌کرد اثری مستقل را ایجاد کند، می‌توانست به یک تجربه جذاب‌تر و منسجم‌تر تبدیل شود. اما این اتفاق رقم نخورد و بازی مهره های قدر سینمای هالیوود از جمله؛ ساموئل ال جکسون و وینسنت کسل زیر سایه‌ی پردازش و فیلم‌نامه ضعیف کمرنگ تر هم شد. با نمره ۴ از ۱۰ پرونده این فیلم نیز بسته می‌شود.</p><p style="direction: rtl;" data-mce-style="direction: rtl;">شایان آیرملو تبریزی</p>

پتانسیل از دست رفته در ژانر تریلر جنایی: نقد فیلم "آسیب دیده" اثر تری مک دانا

<p>Damaged, the latest film by Terry McDonagh, is a crime thriller that, despite boasting a strong cast, falls flat and disappoints both seasoned moviegoers and critics.</p><p>The film follows Detective Dan Lawson, played by Samuel L. Jackson, who is tracking a serial killer in Chicago. However, due to similarities with a series of murders in Edinburgh, Scotland, he is called there to assist Detective Boyd, played by Gianni Capaldi, in uncovering the truth.</p><h3>A Promising Premise That Falls Apart</h3><p><br>At first glance, Damaged—written by Gianni Capaldi—presents an intriguing premise. However, the screenplay fails to capitalize on its potential, leaving the narrative underdeveloped and underwhelming. While there are no major visual flaws, the film’s foundational storytelling elements are weak. Character arcs lack depth, and the audience struggles to form any real connection with them.</p><h3>Shallow Character Development and Weak Motivations</h3><p><br>One of the film’s biggest flaws lies in its characterization. The characters lack depth and complexity, making them feel one-dimensional. Take Detective Lawson, for example—he is introduced as a troubled, complex figure, but his internal conflicts are never truly explored. Instead of showing us his struggles through his actions, the film merely tells us about them through dialogue.</p><figure id="figure-ua1ehtjz1bm7bozwo1"><img id="ua1ehtjz1bm7bozwo1" src="https://cdn.durable.co/blocks/36JrSIY99TUKkeCcAJHSuCkm1QBy66wQiITyf1dCDq5eU2Y2Sxwt25nxM38anpYf.jpg" alt="Detective Dan Lawson (Samuel L. Jackson) aims his gun at Detective Walter Bravo (Vincent Cassel)" title="Detective Dan Lawson (Samuel L. Jackson) aims his gun at Detective Walter Bravo (Vincent Cassel)" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/36JrSIY99TUKkeCcAJHSuCkm1QBy66wQiITyf1dCDq5eU2Y2Sxwt25nxM38anpYf.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure><p>The only defining trait Lawson seems to have is his alcoholism, but rather than adding depth to his character, it confuses the audience about his true nature. As the story unfolds, we learn that he plays a crucial role in the plot, yet his actions feel illogical. His motivations remain unclear, raising important questions: Why is the killer himself hunting for the murderer? What drives him to commit multiple murders? What past events have shaped him into this person?</p><p>In crime psychology, a criminal’s past is often key to understanding their actions. But in Damaged, Lawson’s past remains vague and underdeveloped, leaving the audience with no concrete understanding of why he does what he does.</p><h3>A Breakdown in Narrative Logic</h3><p><br>Perhaps the most glaring issue in Damaged is its lack of narrative logic. As previously mentioned, Lawson, the detective searching for the killer, is in fact the killer himself. While this twist could have been executed in a way that highlights the psychological complexity of the character, the film fails to do so convincingly. The idea that someone so deeply engaged in solving the case is actually the culprit is presented in a way that feels forced rather than clever.</p><h3>Slow Pacing and Weak Storytelling</h3><p><br>Another major flaw in Damaged is its sluggish pacing. The film drags on without a clear sense of direction, making character relationships feel superficial and unconvincing. For example, the dynamics between Lawson and Boyd, or Boyd and his wife, are shallowly portrayed, preventing the audience from fully understanding the emotional weight of their interactions.</p><figure id="figure-ndntbfopam7bp0shl"><img id="ndntbfopam7bp0shl" src="https://cdn.durable.co/blocks/1e0QLUoefjoPN6gZXHeCRSe3GJFYYb8aSXEu4bKxR0SudFbnoBHDm0lDgt1ma7ku.jpg" alt="Detective Glen Boyd (Gianni Capaldi) searches for the real killer, Detective Dan Lawson (Samuel L. Jackson), in the forest and takes aim with his gun." title="Detective Glen Boyd (Gianni Capaldi) searches for the real killer, Detective Dan Lawson (Samuel L. Jackson), in the forest and takes aim with his gun." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1e0QLUoefjoPN6gZXHeCRSe3GJFYYb8aSXEu4bKxR0SudFbnoBHDm0lDgt1ma7ku.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure><h3>A Few Positive Points</h3><p>Now that we've fired some deadly bullets at Damaged, it's time to mention a few positives. First, the film’s atmosphere is incredibly tangible. It's a real advantage that we can walk alongside the detectives through the streets of Edinburgh, and the combination of the city's setting with the noir ambiance creates a sense of closeness for the viewer.</p><p>Casting Samuel L. Jackson was, in my opinion, a smart choice. And, of course, the impact of Vincent Cassel’s presence shouldn’t be overlooked. Cassel has this unique ability to inject fresh energy into any film he’s in.</p><p>When it comes to cinematography and framing, I have to be honest—the film earns a decent score. The visuals feel alive, they pulse with energy. Even in still shots, when the rain pours down, you can almost feel the raindrops through the display, even if you've never set foot in Edinburgh. The cold, dark color palette reinforces the noir aesthetic, making it more pronounced and, in a way, giving the film a stronger presence.</p><h3>Conclusion</h3><p><br>Ultimately, Damaged had the potential to be a compelling thriller, but its weak character development, narrative inconsistencies, and lack of clear motivations prevent it from making an impact. The film’s slow pacing and underwhelming execution fail to engage viewers, leaving them detached from the story.</p><p>Despite featuring talented actors like Samuel L. Jackson and Vincent Cassel, even their performances couldn’t save the film from its weak script and poor execution.</p><p>If Damaged had focused more on building its characters and crafting a layered, original story—rather than attempting to mimic Se7en or True Detective—it could have been a much stronger, more memorable film. Instead, it remains a forgettable thriller, earning a disappointing 4 out of 10.</p><p>Shayan Iroomloo Tabrizi</p>

Film Reviews

نقد فیلم "جنگل": تریلری پرتنش در دل طبیعت وحشی

"Jungle" Movie Review: A Fight for Survival in the Wilder...

عقب‌گرد مدیری: نقدی بر سریال «قهوه پدری» اثر مهران مدیری

Step Back for Modiri: Review of the 'Father’s Coffee' TV ...

پتانسیل از دست رفته در ژانر تریلر جنایی: نقد فیلم "آسیب د...

A Wasted Potential in the Crime Thriller Genre: "Damaged"...