Blog

هیچ کنشی شجاعانه تر از آغاز نیست، بذر وقتی کاشته می شود نیمی از راه انجام شده و نیمی دیگر مسیر رشد است. در واقع باید گفت آغاز می تواند تاثیر مهمی در روند آینده ی یک پروژه داشته باشد. چه آن یک پروژه هنری باشد و چه یک انتخاب مهم در زندگی باشد.سریال «آکتور» ساخته ی نیما جاویدی، اثری که از پخش آن بیش از یک سال می گذرد، اما هنوز برای طرفدارانش جذاب و قابل قبول است. «آکتور» یک سریال با درامی جذاب است که به نظرم در مورد نقد و بررسی آن در برخی رسانه ها اندکی کم لطفی شده است. داستان سریال در مورد دو جوان به نام های علی( نوید محمدزاده) و مرتضی( احمد مهرانفر) است که به دنبال اجرای نمایش خود روی صحنه هستند اما این نمایش نیاز به هزینه اجاره سالن دارد که در این میان داستان های کوچکتر وارد روایت اصلی میشود تا این دو جوان به پول خود برسند و نمایش را اجرا کنند. این که چگونه این پول را باید تهیه کنند و چه اتفاقاتی در انتظار این شخصیت ها است خود چالش این داستان می شود و گره های جدید را در پیرنگ اصلی ایجاد می کند.<figure id="figure-khr6rw8s5mlxqtza17"><img id="khr6rw8s5mlxqtza17" src="https://cdn.durable.co/blocks/160VmYcSmlqnlU8oc2hJ32q9IVTjQ5gRApR7flzyl7uPGwhMasJstzzdE3deUHsG.jpg" alt="از چپ به راست هسای مهدوی فر و نوید محمدزاده بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" title="از چپ به راست هسای مهدوی فر و نوید محمدزاده بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/160VmYcSmlqnlU8oc2hJ32q9IVTjQ5gRApR7flzyl7uPGwhMasJstzzdE3deUHsG.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure>فیلمنامه پر چالش، انتخاب بازیگر و تصویر برداری زیبا در این سریال موجب جذب مخاطب شده است. هر چند برخی رسانه ها و برخی منتقدین این سریال را نا موفق و کم مخاطب می دانستند، اما اتفاقا هم در صحنه بین المللی جوایز خوبی را از آن خود کرد و هم جذب مخاطب موفقی داشت. شاید این که برخی منتقدان اثر را ناموفق و کم مخاطب می دانند ، به دلیل معیار هایی با سیاست های هدفدار و شخصی باشد.داستان سریال «آکتور» یک پیرنگ اصلی دارد و چند خرده پیرنگ، که همین خرده پیرنگ ها و داستان های کوچکتر در سریال موجب پیش روی داستان اصلی می شود. آغاز این سریال بسیار قوی و محکم است. می توانم به جرات بگویم همین آغاز موجب قلاب اصلی در نگه داشتن مخاطب مقابل صفحه نمایش میشود. در ادامه، ما کم کم وارد زندگی هر کدام از شخصیت های داستان می شویم که این موجب شناخت بیشترمان از شخصیت ها و شخصیت پردازی آن ها می شود.نیما جاویدی در انتخاب بازیگر بسیار هوشمندانه عمل کرده است چون بازیگران این سریال، بازیگران نامی سینما و تلویزیون ایران هستند که می توان به نوید محمدزاده، احمد مهرانفر، هستی مهدوی فر، هانیه توسلی، هومن برق نورد، گلاره عباسی و مجید پتکی اشاره داشت. درست است که به غیر از هومن برق نورد که اتفاقا نقش آفرینی زیبایی هم در نقش جدید خود داشت، بازیگران دیگر تیپیکال های قبلی خود را داشتند، اما این تیپیکال ها به درد سریال جاویدی می خورد و به همین علت می گویم انتخاب هوشمندانه ای بود.<figure id="figure-eiwn4uc7ilxqu9gg9"><img id="eiwn4uc7ilxqu9gg9" src="https://cdn.durable.co/blocks/exmzMeiw66AwQjKXTdGovPm4nhUc874u4Pb9oc9R6XIr9iIJEH3mzVMTIsjlQQtX.png" alt="رویا جاویدنیا از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" title="رویا جاویدنیا از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/exmzMeiw66AwQjKXTdGovPm4nhUc874u4Pb9oc9R6XIr9iIJEH3mzVMTIsjlQQtX.png" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure>اما متاسفانه شخصیت پردازی به غیر از شخصیت علی، صمدیان( هومن برق نورد) و تا حدودی شخصیت مرتضی و آلما( هستی مهدی فر) &nbsp;آنچنان بی نقص نبود زیرا شخصیت ها واکنش های قابل پیش بینی ای، نسبت به کنش ها داشتند که این باز منشا از همان اجرای تیپیکال نقش ها داشت. و این موجب باور پذیری، تعلیق و جذابیت کمتر برای مخاطب شد. در واقع در داستان نو یاد شده است که هر چه قدر کاراکتر غیر قابل پیش‌بینی، همانقدر واقعی است. برای مثال فرض کنید ما یک شخصیت عصبانی داریم که همیشه عصبانی است و چالش هایش را با خشم حل می کند. این شخصیت را در ماشینش در ترافیک سنگینی قرار می دهیم و او با ماشین دیگری در این ترافیک تصادف می کند ولی این بار به خاطر هیکل راننده ی مقابل، کاراکتر ما کاملا آرام و متین رفتار می کند، این کاراکتر کامل است و در واقع این کاراکتر را می توان واقعی نامید. در مورد برخی شخصیت ها در سریال ما هیچ شناختی نداریم، برای مثال دایی نازی که در گذشته پلیس بوده است که نقش آن را مجید پتکی بازی کرده بود، اصلا معلوم نیست چه جور شخصیتی دارد در مورد چالش ها چه واکنشی نشان می دهد( در اینجا می خواهم بگویم که شاید نیاز نباشد به صورت کامل تمام کاراکتر ها شخصیت پردازی شوند اما حداقل باید در مواجه با چالش ها عکس العمل مشخصی داشته باشند).اما داستان روند خوبی دارد و یکی از نقاط قوت فیلم پیش بردن یک تئاتر در روند سریال است. یک تئاتر که ما آن ‌را قسمت به قسمت در میان روند اصلی داستان و داستان های فرعی دنبال می‌کنیم و با کمی درنگ می‌توان فهمید که تئاتری که شخصیت‌های اصلی ما آن را تمرین می‌کنند، بی ربط به موضوع خود سریال هم نیست.در مورد بازیگری در این سریال می توان این جمله را به کار برد: بازیگری را بازیگری کردن، یا نمایش را نمایش دادن. زیرا بازیگران این سریال همه در حال نمایش دادن و بازی کردن یک نقش دیگر بودند. برای اینکه راحت تر بگویم از شعر شکسپیر که تیتراژ آغازین سریال است کمک می گیرم( این شعر پیش از آغاز هر قسمت روی صفحه نمایش می آمد): "دنیا صحنه نمایشی بیش نیست. زنان و مردان همگی بازیگران آنند. و هرکس در زندگی خود نقش‌های بسیاری را بازی می‌کند." این دو بیت در واقع مفهوم اصلی کل این سریال است. زیرا ما در این سریال انسان هایی را میبینیم که در همه حال و هر لحظه در حال اجرای نمایش هستند و مانند زندگی واقعی هر کدام از ما، در حال بازی نقشی هستند.<figure id="figure-yilkyvgrkrlxqv2gq7"><img id="yilkyvgrkrlxqv2gq7" src="https://cdn.durable.co/blocks/1avjVoki50RCiRlv6LC5wjjISHUwnpVFTfixP3MFct67NpDyJp12PHu1Cr7mqvak.jpg" alt="هومن برق نورد از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" title="هومن برق نورد از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="1:1" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1avjVoki50RCiRlv6LC5wjjISHUwnpVFTfixP3MFct67NpDyJp12PHu1Cr7mqvak.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 1/1; object-position: undefined undefined;"></figure>بازی نوید محمد زاده مانند دیگر بازی هایش جذاب و دوست داشتنی بود، این که از تیپیکال های قبلی اش برای بازی استفاده کرده است، چیزی از ارزش هنر او در این مورد کم نمی کند بلکه اتفاقا توانایی هایش را نیز بیش تر به نمایش می گذارد. در مورد احمد مهرانفر هم تا حدودی همین قضیه صادق است. در مورد بازیگران دیگر این مجموعه ی سینمای خانگی می توان گفت که اغلبشان بازی روانی را به نمایش گذاشتند &nbsp;اما به دلیل ضعف در شخصیت پردازی آن چنان باور پذیر نبود.و در آخر تصویربرداری خوب این سریال بود که همان جلای اثر بود. مثلا صحنه ی ابتدای سریال( سکانس اول) که تصویر برداری هالیوودی را به یاد تماشاچی می انداخت یا تصاویر نزدیک و کلوز آپ زیر ماشین در همان قسمت اول، تصویر های به یاد ماندنی را برای بیننده ایجاد کرد. یک نقطه قوت دیگر برای این سریال می توان لحاظ کرد که گریم متفاوت آن بود. در هر پروژه ای که بازیگران می گرفتند گریم های خوبی را به چهره داشتند و این نیز از دیدگاه تئاتری کارگردان سر چشمه میگیرد.<figure id="figure-65d9fgao5glxqv3bua"><img id="65d9fgao5glxqv3bua" src="https://cdn.durable.co/blocks/cjadWxP8BMiV0M54vsJ2ZT6DX2aBX0SyMG4Xj2OEv1AmbrKFSD9tk8Ym11O0YsET.png" alt="نوید محمدزاده و هستی مهدویفر از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" title="نوید محمدزاده و هستی مهدویفر از بازیگران سریال آکتور. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/cjadWxP8BMiV0M54vsJ2ZT6DX2aBX0SyMG4Xj2OEv1AmbrKFSD9tk8Ym11O0YsET.png" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure>اما چند نکته که باید کارگردان بیشتر در بازبینی به آن دقت می کرد این بود که:اولا، اینکه فرانسه به دنیا آمدن علی چه کمکی در روند داستان ما داشت؟ چه گره ای را باز کرد؟ چه گره ای را ایجاد کرد؟ چرا جاویدی به جای فرانسه، آلمان یا روسیه را انتخاب نکرد؟ اگر یه عطسه در داستان وجود دارد باید آن عطسه در روند داستان اثر مستقیم و غیر مستقیمش پیدا باشد.دوما، اگر خرده پیرنگ ها کمی ارتباطشان را با پیرنگ اصلی بیشتر می کردند و به اصطلاح همرنگ تر میشدند و ریتم داستان ها یک اندازه میشد( یعنی انتها یا ابتدای داستان ریتم تغییر نکند که ما در خرده پیرنگ ها و چالش ها معمولا در انتها، ریتم داستان تند میشد) ما میتوانستیم سریال بسیار منسجم تری را شاهد باشیم. به طور مثال تغییر و تحول ناگهانی شخصیت مریم( گلاره عباسی) بسیار سریع صورت گرفت و غیر قابل باور بود.سوما، گاهی اوقات خرده پیرنگها رها میشد و این باعث سردرگمی بیننده میشد برای مثال دلیل خودکشی مادر علی هرگز به وضوح مشخص نشد، یا در مورد مرگ برادر علی ابهامات زیاد بود و تماشاچی برایش مسائل گنگ میشد. یا اینکه چرا و چگونه غفور( مجید پتکی) در قسمت دوم در آن میهمانی حضور داشت و چرا بعدا هیچ ارتباطی با آنها نداشت. در مورد حل چالش های شخصیت مرتضی هم بحث بسیار است که این شخصیت آیا کمیک است و مسائل را به صورت کمدی حل می کند یا نه.( بیشتر در مورد حل چالش رفتن سارا از زندگی اش صحبت می کنم)<figure id="figure-zv0uuuogr9lxqu4459"><img id="zv0uuuogr9lxqu4459" src="https://cdn.durable.co/blocks/27XmVRDlsbAmo1Q0eLXa3HUdkoRCknJWEpCjW6Se6VXXDLnWDGcRa0IoJQoEiUWE.jpg" alt="نیما جاویدی کارگردان سریال آکتور برنده ی جایره ی بهترین فیلم نامه نویس جشنواره ی سئول و آسیا پاسیفیک. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" title="نیما جاویدی کارگردان سریال آکتور برنده ی جایره ی بهترین فیلم نامه نویس جشنواره ی سئول و آسیا پاسیفیک. نقد سریال آکتور، شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/27XmVRDlsbAmo1Q0eLXa3HUdkoRCknJWEpCjW6Se6VXXDLnWDGcRa0IoJQoEiUWE.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure>این که جاویدی این سریال را کمی از ایرانی بودنش خارج کرده درست است، اما واقعیت این است که اثر به هر حال یک اثر ایرانی است و من احتمال می دهم این بیشتر ترفند جاویدی بوده است که رگه های فرنگی اثرش باعث جوایز بین المللی برای آن داشته باشد و نه چیز دیگری.و در نهایت این سریال با تمام کمبود هایش توانست جای خود را در دل مخاطبان باز کند و البته شایان ذکر است که بگویم به علاوه جایزه های ایرانی و خارجی که از آن خود کرد( این یک اتفاق جدید در سریال سینمای خانگی ایران است که سریال ایرانی در جشنواره خارجی جایزه میگیرد)، هنوز جزو ۱۰ سریال برتر سینمای خانگی در لیست پر مخاطب ترین آن ها است. برای کسانی که این سریال را ندیده اند پیشنهاد می کنم ببینند چون ارزش دیدن دارد. پرونده این سریال را با نمره ی ۶ از ۱۰ در سایت IMDB میبندم.شایان آیرملو تبریزی

هیچ کنشی شجاعانه تر از آغاز نیست: نقد سریال "آکتور" اثر نیما جاویدی

No act is braver than The beginning. When a seed is sown, half the work is done, and the other half is the path of growth. In fact, it must be said that a beginning can have a significant impact on the future trajectory of a project, whether it be an artistic endeavor or an important life choice.The "Actor" TV series directed by Nima Javidi, has been airing for over a year but remains captivating and acceptable to its fans. "Actor" is a TV series with an intriguing drama that, in my opinion, has been somewhat overlooked in reviews by some media outlets. The story revolves around two young men named Ali (Navid Mohammadzadeh) and Morteza (Ahmad Mehranfar) who are striving to stage their play. However, the performance requires the cost of renting a theater, and smaller stories intertwine with the main narrative as these two young men seek to secure the funds and perform their play. How they obtain this money and the events that await these characters become the challenges of the story, creating new complications in the main plot.<figure id="figure-qum1dan6lblxqtka6t"><img id="qum1dan6lblxqtka6t" src="https://cdn.durable.co/blocks/21Vrwi3kDC23wx9tq6lsfuXRj8l9OzFUg5VrIL3eqKW2RiKaLkC2rYalVacRABfE.jpg" alt="from left to right actor iranian series cast: Hasti Mahdavifar, Farideh Sepah Mansour and Navid Mohammadzadeh. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" title="from left to right actor iranian series cast: Hasti Mahdavifar, Farideh Sepah Mansour and Navid Mohammadzadeh. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/21Vrwi3kDC23wx9tq6lsfuXRj8l9OzFUg5VrIL3eqKW2RiKaLkC2rYalVacRABfE.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The challenging screenplay, the casting, and the beautiful cinematography in The "Actor" TV series have attracted the audience. Although some media and critics deemed the series unsuccessful and low in viewership, it has actually won prestigious international awards and attracted a significant audience. Perhaps the reason some critics consider it unsuccessful and low in viewership is due to criteria influenced by targeted and personal policies.The story of the&nbsp; "Actor" TV series has a main plot and several subplots. These subplots and smaller stories advance the main story. The beginning of The "Actor" TV series is very strong and solid. I can boldly say that this beginning is the main hook that keeps the audience in front of the screen. As we continue, we gradually delve into the lives of each character, which leads to a better understanding and characterization of them.Nima Javidi has acted very cleverly in casting because the actors in The "Actor" TV series are renowned figures in Iranian cinema and television. These include Navid Mohammadzadeh, Ahmad Mehranfar, Hasti Mahdavi Far, Hanieh Tavassoli, Hooman Barghnavard, Gelareh Abbasi, and Majid Potki. Although, except for Hooman Barghnavard who gave a beautiful performance in his new role, the other actors maintained their common roles, these roles suited Javidi's TV series well, which is why I call it a smart choice.<figure id="figure-tz5dbggz8glxqtl5xe"><img id="tz5dbggz8glxqtl5xe" src="https://cdn.durable.co/blocks/10pan2OQ1GIgfodIXjL6GSgYRWtV0O8yGXlAzQxjkNKSrkToH3pGX85YX5nsJd3k.jpg" alt="a scene of actor iranian series, Ahmad Mehranfar and Navid Mohammadzadeh with Heavy make up. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" title="a scene of actor iranian series, Ahmad Mehranfar and Navid Mohammadzadeh with Heavy make up. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/10pan2OQ1GIgfodIXjL6GSgYRWtV0O8yGXlAzQxjkNKSrkToH3pGX85YX5nsJd3k.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>However, unfortunately, the character development, except for Ali, Samadian (Hooman Barghnavard), and to some extent Morteza and Alma (Hasti Mahdavi Far), was not flawless because the characters had predictable reactions to actions, stemming from their common roles. This reduced believability, suspense, and attractiveness for the audience. In fact, it is said in new storytelling that the more unpredictable a character, the more real they are. For example, imagine we have an angry character who always resolves challenges with anger. We place this character in heavy traffic and they have an accident with another car. But this time, due to the physique of the other driver, our character behaves calmly and politely. This character is complete and can be considered real. In the The "Actor" TV series, we have no understanding of some characters, like Nazi's Uncle, a former policeman played by Majid Potki, whose personality and reactions to challenges are unclear (here, I want to say that it might not be necessary to fully develop all characters, but at least they should have defined reactions to challenges).However, the story has a good flow, and one of the The "Actor" TV series strengths is advancing a play within the TV series. A play that we follow episode by episode within the main story and subplots, and with a little reflection, we can see that the play the main characters are rehearsing is not unrelated to the TV series's main theme.Regarding the acting in The "Actor" series , one could use the phrase: acting a role, or displaying a performance. The actors in The "Actor" TV series are all performing another role. To put it more clearly, I will use Shakespeare's poem that appears at the beginning of each episode: "All the world's a stage, and all the men and women merely players. They have their exits and their entrances, and one man in his time plays many parts." These lines encapsulate the main concept of the TV series because we see people in The "Actor" TV series constantly performing and playing roles, just like each of us in real life.<figure id="figure-91ktv67ts9lxqtm0qs"><img id="91ktv67ts9lxqtm0qs" src="https://cdn.durable.co/blocks/135o7ur2Zq7ipfJcXboXgMgEYdd9ykY4PH4jlealUVqLidogghv0iYIAGZfkvQgP.png" alt="Hanieh Tavassoli and Navid Mohammad Zadeh plays in Actor Series. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Hanieh Tavassoli and Navid Mohammad Zadeh plays in Actor Series. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/135o7ur2Zq7ipfJcXboXgMgEYdd9ykY4PH4jlealUVqLidogghv0iYIAGZfkvQgP.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Navid Mohammadzadeh's performance was as captivating and likable as his other roles. Using his previous common roles for this performance does not diminish his artistic value but rather showcases his abilities further. The same applies to Ahmad Mehranfar to some extent. Other actors in this home cinema series mostly delivered smooth performances, but due to weak character development, they were not entirely believable.Finally, the TV series's good cinematography added to its polish. For example, the opening scene (first sequence) reminded the audience of Hollywood cinematography, or the close-up shots under the car in the first episode created memorable images for the viewer. Another strength of The "Actor" TV series was its distinct makeup. In each project that the actors took on, they had good makeup that suited their characters, reflecting the director's theatrical viewpoint.<figure id="figure-xh0l37bx9olxqu2i58"><img id="xh0l37bx9olxqu2i58" src="https://cdn.durable.co/blocks/277bB31f3P3DBkXJLUlQoieJCf5MbqGtNDRAhizI0HJHjq0NZLVQ1rqQv0Ju3ApP.jpg" alt="Ahmad Mehranfar in scene of Actor Serie that want kill someone. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Ahmad Mehranfar in scene of Actor Serie that want kill someone. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/277bB31f3P3DBkXJLUlQoieJCf5MbqGtNDRAhizI0HJHjq0NZLVQ1rqQv0Ju3ApP.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined undefined;"></figure>However, a few points that the director should have paid more attention to in the review are:Firstly, what was the significance of Ali being born in France? What plot point did it resolve or create? Why did Javidi choose France instead of Germany or Russia? If there is a sneeze in the story, its direct and indirect impact should be evident in the plot.Secondly, if the subplots had been more connected to the main plot and the rhythm of the stories had been more consistent (meaning the story's pace should not change abruptly at the beginning or end of subplots, which often happened), we could have witnessed a much more cohesive TV serie. For example, the sudden transformation of Maryam's character (Gelareh Abbasi) was too quick and unbelievable.Thirdly, sometimes the subplots were abandoned, causing confusion for the viewer. For instance, the reason for Ali's mother's suicide was never clearly explained, or there were many ambiguities about Ali's brother's death, making it unclear for the audience. Or why and how Ghafour (Majid Potki) was present at that party in the second episode and why he had no further connection with them later. There is much to discuss regarding how Morteza's character resolved his challenges, whether he is comedic and solves issues humorously or not (especially regarding Sara's departure from his life).<figure id="figure-1pesur4t8alxqtpzra"><img id="1pesur4t8alxqtpzra" src="https://cdn.durable.co/blocks/db6cfLFPoGXtM0Vse5tpc0toIRTwvJ3gIsHdzVnqrHuqeoA6uvbLG2mSEMiG7uhI.jpg" alt="Nima Javidi Winner of the Best screenwriter in Seoul International Drama Awards. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Nima Javidi Winner of the Best screenwriter in Seoul International Drama Awards. Actor Seriees Review, Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/db6cfLFPoGXtM0Vse5tpc0toIRTwvJ3gIsHdzVnqrHuqeoA6uvbLG2mSEMiG7uhI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>It's true that Javidi has somewhat removed this TV series from its Iranian essence, but the reality is that it is still an Iranian work. I suspect this was more of a tactic by Javidi to win international awards rather than anything else.Ultimately, despite its shortcomings, The "Actor" TV series managed to win over its audience's hearts. Additionally, it's worth mentioning that besides the Iranian and international awards it won (which is a new phenomenon for an Iranian home TV series to win a foreign festival award), it is still among the top 10 most-watched home TV series. For those who haven't seen The "Actor" TV series, I recommend watching it because it is worth seeing. I conclude The "Actor" TV series's file with a score of 6 out of 10 on IMDB.Shayan Iroomloo Tabrizi

No Act Is Braver Than The Beginning: "Actor" TV Series Review

دیگر دوره‌ی قیصر ها، حاج کاظم ها و قهرمانان کلاسیک به سر رسیده، شاید به برخی بر بخورد که این را می گویم اما قهرمانان کلاسیک سینما در دنیای امروز جایگاه خاصی دیگر ندارند. زیرا دیگر شخصیت ها در دنیای سینمای امروز سفید و سیاه نیستند، بلکه ترکیبی از سفید و سیاه‌اند و اصطلاحا خاکستری اند. حال اینکه بتوان اسم کارکتر های یک فیلم را قهرمان گذاشت یا خیر در این مقاله جای ندارد. صرفا امروز در این مقاله می خواهیم نقد کوتاهی بر فیلم اخیر کیانوش عیاری بزنیم که اتفاقا فیلم‌نامه و تدوین فیلم نیز با خود کارگردان بود، یعنی فیلم « ویلای ساحلی».فیلم «ویلای ساحلی» روایت خطی از داستان یک خانواده‌ی روستایی است که سرپرست این خانواده یعنی یونس( پژمان جمشیدی) به عنوان سرایدار یک ویلا قرار است برای ۶ ماه از ویلایی که صاحبش به خارج از کشور می رود، نگهداری کند که در این میان یونس خانواده خود را به این ویلا دعوت می کند، که یکی از این افراد برادر زنش( رضا عطاران) است که نیاز شدیدی به ۲۰۰ میلیون پول دارد.خب، ما تا همینجای داستان هم میتوانیم حدث بزنیم که در ادامه چه خواهد شد، اما مسئله اصلی این است که ما در این فیلم با پایانی رو به رو می‌شویم که اصطلاحا آموزنده یا اخلاقی نیست، که به نظر من سینمای ایران نیاز به همین تفکر دارد که همیشه نباید اخلاقی تمام شود. یادم است چند سال پیش از روی کنجکاوی یکی از فیلم های مسعود دهنمکی را به اسم «زندانیان» نگاه می‌کردم که در انتهای فیلم با صحنه‌ای مضهک رو به رو شدم، از ساخت آن فیلم شاید 5 سال بیشتر توسط دهنمکی نمی‌گذرد اما متاسفانه این گونه استایل های فیلمسازی در ایران هنوز زیادند که کارگردانانشان معتقدند که باید فیلم پایانی آموزنده داشته باشد.<figure id="figure-7aehc67shqlxqr9cxw"><img id="7aehc67shqlxqr9cxw" src="https://cdn.durable.co/blocks/2dHKI4a8QPLleuAWqCa87w8Kufra58VVrWbfQnScmHNzeWHsc4ufB0kFrJvZpWLV.jpg" alt="رضا عطاران و پژمان جمشیدی در نمایی از فیلم «ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" title="رضا عطاران و پژمان جمشیدی در نمایی از فیلم «ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2dHKI4a8QPLleuAWqCa87w8Kufra58VVrWbfQnScmHNzeWHsc4ufB0kFrJvZpWLV.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>همانطور که گفته شد فیلم« ویلای ساحلی» کمی متفاوت بود و با پایانی واقعی تر بیننده را رو به رو می کند. پایانی که نمی گوید کار غیر اخلاقی نتیجه اش تباهی و نابودی است. این مهمترین نقطه قوت فیلم بود، همچنین بازی زیرکانه و جذاب رضا عطاران از نقاط قوت این فیلم بود. اما بیایید باهم صادق باشیم این فیلم صرفا اسمش کمدی بود، چون صحنه های خنده دار زیادی نداشت به غیر از بعضی صحنه ها که باز هم رضا عطاران استادانه نقش آفرینی می کرد. در مورد شخصیت پردازی نیز، این فیلم شخصیت پردازی چنان خوبی نداشت. یعنی به غیر از شخصیت یونس و برادر زنش فرخ، بازیگران دیگر شخصیت های کاملا ساده ای داشتند که بسیار راحت میتوانستیم حدس بزنیم واکنش هر شخصیت در مقابل چالش های مختلف چه خواهد بود. در واقع در شخصیت پردازی یونس در فیلم نیز آنچنان پیچیده نبود زیرا یونس دو مشخصه اصلی داشت که دقیقا در تضاد فرخ بود؛ انسانی سخت گیر و اخلاق مدار. این کاملا نشان میدهد اصطلاحا کیانوش عیاری دل به کار نداده و به قول خودش صرفا برای فروش و جبران ضررهای متعدد مالی ناشی از توقیف فیلم‌های قبلی‌اش، این فیلم را ساخته است.در مورد فیلمبرداری می‌توان گفت، فیلمبرداری به غیر از آغاز و پایان فیلم که از هلی شات استفاده شده بود، فیلمبرداری بسیار معمولی داشت. بازی ریما رامینفر و فرزندانش بسیار تصنعی و ضعیف بود، البته بازی پژمان جمشیدی نیز تعریفی نداشت. یعنی شاید اگر رضا عطاران را از این فیلم حذف می‌کردیم، ارزش دیدن نداشت. در مورد فیلم‌نامه‌ی قابل پیشبینی هم صحبت کردیم.( البته به غیر از پایان متفاوتش که برای من ارزشمند بود)<figure id="figure-d6t78bbz7olxqro5vu"><img id="d6t78bbz7olxqro5vu" src="https://cdn.durable.co/blocks/90gvhUFbUwXkCgC06I76sY8qsItd4Hfn6gUjMZGLbgP6mGzeLjEwoEMGyp53Yh7z.jpg" alt="«ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری کارگردان سینما. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" title="«ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری کارگردان سینما. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/90gvhUFbUwXkCgC06I76sY8qsItd4Hfn6gUjMZGLbgP6mGzeLjEwoEMGyp53Yh7z.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>در هر حال فیلم «ویلای ساحلی» پرونده خود را با حدود ۶۴ میلیارد تومان بست و احتمالا ضرر های جناب کارگردان تا حدود بسیاری جبران شد. حالا سوالات زیادی پیش می‌آید که اولا چرا باید یک کارگردان مجبور شود چنین فیلمی بسازد که صدای منتقدان را در بیاورد؟ و دوم اینکه، کارگردانی که فیلم درخشان « خانه پدری» را ساخت و با این سابقه‌ی خوب از فیلمسازی آیا کاری اخلاقی یا درست انجام داده است که فقط به خاطر پول برای مردم فیلم ساخته است؟ من پاسخ می‌دهم: همیشه نباید اخلاقی تمام شود.شایان آیرملو تبریزی

همیشه نباید اخلاقی تمام شود: نقد فیلم "ویلای ساحلی" اثر کیانوش عیاری

The era of classic heroes like Qeisar and Haj Kazem is over. This might upset some, but classic cinema heroes no longer hold a special place in today's world. Characters in modern cinema aren't purely black or white; they are a blend of both, often referred to as grey. Whether we can even call the characters in a film "heroes" is not the focus of this article. Today, we're here to provide a brief review of Kianoush Ayari's latest film, "Beach Villa" which was also written and edited by the director himself."Beach Villa" movie follows a linear narrative about a rural family. The head of this family, Younes (played by Pejman Jamshidi), is tasked with caretaking a villa for six months while its owner is abroad. Younes decides to bring his own family to the villa, including his brother-in-law (played by Reza Attaran), who is in desperate need of 200 million tomans.By this point in the story, we can guess what will happen next. However, the main issue is that the film concludes with an ending that is neither didactic nor moral. In my opinion, Iranian cinema needs this kind of thinking—it doesn't always have to end morally. I remember watching Masoud Dehnamaki's film "Prisoners" out of curiosity a few years ago. The ending was foolish. Although it's been over five years since Dehnamaki made that film, unfortunately, such styles of filmmaking are still prevalent in Iran, where directors believe the film must have a moral ending.<figure id="figure-2cocp6r3ralxee9nbb"><img id="2cocp6r3ralxee9nbb" src="https://cdn.durable.co/blocks/980zLTRyj9TvOrmjxZvjmdoOeeRNeA1rwmrBxguZg4K1Ixx8kzeV66q0WuvWQDkQ.png" alt="Rima Raminfar and Reza Attaran actors of Beach Villa Movie. Beach Villa Movie Review By Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Rima Raminfar and Reza Attaran actors of Beach Villa Movie. Beach Villa Movie Review By Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="null" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/980zLTRyj9TvOrmjxZvjmdoOeeRNeA1rwmrBxguZg4K1Ixx8kzeV66q0WuvWQDkQ.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure>As mentioned, "Beach Villa" was somewhat different, presenting a more realistic ending. It doesn’t imply that immoral actions necessarily lead to ruin and destruction. This was the film’s greatest strength. Additionally, Reza Attaran's clever and engaging performance was a highlight. But let’s be honest, the film was labeled as a comedy, yet it didn't have many humorous scenes, except for a few where Attaran's masterful acting shone. In terms of character development, the film was lacking. Except for Younes and his brother-in-law Farrokh, the other characters were quite simple and predictable in their reactions to various challenges. Even Younes's character wasn't particularly complex; he was strict and moralistic, which was in direct contrast to Farrokh. This suggests that Kianoush Ayari didn’t fully invest in the film, perhaps making it primarily for financial reasons to recover from the losses of his previously banned films.Regarding the cinematography, apart from the beginning and ending shots taken with a drone, it was very ordinary. The performances of Rima Raminfar and her children were artificial and weak, and Pejman Jamshidi's acting was also underwhelming. Without Reza Attaran, the film would not have been worth watching. We already discussed the predictable script, except for its unique ending, which I found valuable.<figure id="figure-dwm4ii40t8lxef3nyr"><img id="dwm4ii40t8lxef3nyr" src="https://cdn.durable.co/blocks/0b82SKBEe2NwfObPTzD1CU3s93VeUyymzNadQCnlX15izMjSfRguxQXfnMQdtoNq.jpg" alt="Director Kianoush Ayari on the set of 'Beach Villa,' overseeing the filming process. Beach Villa Movie Review By Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Director Kianoush Ayari on the set of 'Beach Villa,' overseeing the filming process. Beach Villa Movie Review By Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/0b82SKBEe2NwfObPTzD1CU3s93VeUyymzNadQCnlX15izMjSfRguxQXfnMQdtoNq.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Ultimately, the "Beach Villa" movie grossed around 64 billion tomans, likely compensating for the director's financial losses. This raises several questions: Firstly, why would a director feel compelled to make such a film that attracts criticism? Secondly, did the director of the brilliant movie "The Paternal House" do the right thing by making a film solely for financial gain? My answer is that it doesn’t always have to end morally.Shayan Iroomloo Tabrizi<table style="border-collapse: collapse; width: 100%;" border="1" data-mce-style="border-collapse: collapse; width: 100%;" data-mce-selected="1"><tbody><tr><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td><td style="width: 10%;" data-mce-style="width: 10%;"> </td></tr></tbody></table><h2 data-mce-style="direction: rtl;" style="direction: rtl;">همیشه نباید اخلاقی تمام شود: نقد فیلم «ویلای ساحلی»</h2>دیگر دوره‌ی قیصر ها، حاج کاظم ها و قهرمانان کلاسیک به سر رسیده، شاید به برخی بر بخورد که این را می گویم اما قهرمانان کلاسیک سینما در دنیای امروز جایگاه خاصی دیگر ندارند. زیرا دیگر شخصیت ها در دنیای سینمای امروز سفید و سیاه نیستند، بلکه ترکیبی از سفید و سیاه‌اند و اصطلاحا خاکستری اند. حال اینکه بتوان اسم کارکتر های یک فیلم را قهرمان گذاشت یا خیر در این مقاله جای ندارد. صرفا امروز در این مقاله می خواهیم نقد کوتاهی بر فیلم اخیر کیانوش عیاری بزنیم که اتفاقا فیلم‌نامه و تدوین فیلم نیز با خود کارگردان بود، یعنی فیلم « ویلای ساحلی».فیلم «ویلای ساحلی» روایت خطی از داستان یک خانواده‌ی روستایی است که سرپرست این خانواده یعنی یونس( پژمان جمشیدی) به عنوان سرایدار یک ویلا قرار است برای 6 ماه از ویلایی که صاحبش به خارج از کشور می رود، نگهداری کند که در این میان یونس خانواده خود را به این ویلا دعوت می کند، که یکی از این افراد برادر زنش( رضا عطاران) است که نیاز شدیدی به 200 میلیون پول دارد.خب، ما تا همینجای داستان هم میتوانیم حدث بزنیم که در ادامه چه خواهد شد، اما مسئله اصلی این است که ما در این فیلم با پایانی رو به رو می‌شویم که اصطلاحا آموزنده یا اخلاقی نیست، که به نظر من سینمای ایران نیاز به همین تفکر دارد که همیشه نباید اخلاقی تمام شود. یادم است چند سال پیش از روی کنجکاوی یکی از فیلم های مسعود دهنمکی را به اسم «زندانیان» نگاه می‌کردم که در انتهای فیلم با صحنه‌ای مضهک رو به رو شدم، از ساخت آن فیلم شاید 5 سال بیشتر توسط دهنمکی نمی‌گذرد اما متاسفانه این گونه استایل های فیلمسازی در ایران هنوز زیادند که کارگردانانشان معتقدند که باید فیلم پایانی آموزنده داشته باشد.<figure id="figure-7aehc67shqlxqr9cxw"><img id="7aehc67shqlxqr9cxw" src="https://cdn.durable.co/blocks/2dHKI4a8QPLleuAWqCa87w8Kufra58VVrWbfQnScmHNzeWHsc4ufB0kFrJvZpWLV.jpg" alt="رضا عطاران و پژمان جمشیدی در نمایی از فیلم «ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" title="رضا عطاران و پژمان جمشیدی در نمایی از فیلم «ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2dHKI4a8QPLleuAWqCa87w8Kufra58VVrWbfQnScmHNzeWHsc4ufB0kFrJvZpWLV.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>همانطور که گفته شد فیلم« ویلای ساحلی» کمی متفاوت بود و با پایانی واقعی تر بیننده را رو به رو می کند. پایانی که نمی گوید کار غیر اخلاقی نتیجه اش تباهی و نابودی است. این مهمترین نقطه قوت فیلم بود، همچنین بازی زیرکانه و جذاب رضا عطاران از نقاط قوت این فیلم بود. اما بیایید باهم صادق باشیم این فیلم صرفا اسمش کمدی بود، چون صحنه های خنده دار زیادی نداشت به غیر از بعضی صحنه ها که باز هم رضا عطاران استادانه نقش آفرینی می کرد. در مورد شخصیت پردازی نیز، این فیلم شخصیت پردازی چنان خوبی نداشت. یعنی به غیر از شخصیت یونس و برادر زنش فرخ، بازیگران دیگر شخصیت های کاملا ساده ای داشتند که بسیار راحت میتوانستیم حدس بزنیم واکنش هر شخصیت در مقابل چالش های مختلف چه خواهد بود. در واقع در شخصیت پردازی یونس در فیلم نیز آنچنان پیچیده نبود زیرا یونس دو مشخصه اصلی داشت که دقیقا در تضاد فرخ بود؛ انسانی سخت گیر و اخلاق مدار. این کاملا نشان میدهد اصطلاحا کیانوش عیاری دل به کار نداده و به قول خودش صرفا برای فروش و جبران ضررهای متعدد مالی ناشی از توقیف فیلم‌های قبلی‌اش، این فیلم را ساخته است.در مورد فیلمبرداری می‌توان گفت، فیلمبرداری به غیر از آغاز و پایان فیلم که از هلی شات استفاده شده بود، فیلمبرداری بسیار معمولی داشت. بازی ریما رامینفر و فرزندانش بسیار تصنعی و ضعیف بود، البته بازی پژمان جمشیدی نیز تعریفی نداشت. یعنی شاید اگر رضا عطاران را از این فیلم حذف می‌کردیم، ارزش دیدن نداشت. در مورد فیلم‌نامه‌ی قابل پیشبینی هم صحبت کردیم.( البته به غیر از پایان متفاوتش که برای من ارزشمند بود)<figure id="figure-d6t78bbz7olxqro5vu"><img id="d6t78bbz7olxqro5vu" src="https://cdn.durable.co/blocks/90gvhUFbUwXkCgC06I76sY8qsItd4Hfn6gUjMZGLbgP6mGzeLjEwoEMGyp53Yh7z.jpg" alt="«ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری کارگردان سینما. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" title="«ویلای ساحلی» ساخته ی کیانوش عیاری کارگردان سینما. نقد فیلم ویلای ساحلی توسط شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/90gvhUFbUwXkCgC06I76sY8qsItd4Hfn6gUjMZGLbgP6mGzeLjEwoEMGyp53Yh7z.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>در هر حال فیلم «ویلای ساحلی» پرونده خود را با حدود 64 میلیارد تومان بست و احتمالا ضرر های جناب کارگردان تا حدود بسیاری جبران شد. حالا سوالات زیادی پیش می‌آید که اولا چرا باید یک کارگردان مجبور شود چنین فیلمی بسازد که صدای منتقدان را در بیاورد؟ و دوم اینکه، کارگردانی که فیلم درخشان « خانه پدری» را ساخت و با این سابقه‌ی خوب از فیلمسازی آیا کاری اخلاقی یا درست انجام داده است که فقط به خاطر پول برای مردم فیلم ساخته است؟ من پاسخ می‌دهم: همیشه نباید اخلاقی تمام شود.شایان آیرملو تبریزی

It Doesn't Always Have to End Morally: "Beach Villa" Movie Review

According to some local news agencies, this year's Nowruz box office sales were higher than in previous years. However, there are likely to be many criticisms regarding the fewer number of comedy films compared to last year. Historically, the Nowruz box office has been one of the most important times for film screenings in Iran, as more people can go to the cinema during this period. Often, the selections for Nowruz screenings are the highlights of the latest Fajr Film Festival.This year, seven films were screened in Iranian cinemas during Nowruz: "Bloody Crocodile", "Bodiless", "The West Sky", "Parviz Khan", "Aparatchi", "Norouz" and "Iliya, the Search for a Hero." Notably, Javad Ezzati's name appears as a director for the first time. The film "Bloody Crocodile," directed by Javad Ezzati and produced by Kamran Hejazi, is currently the highest-grossing film in Iran in 1403. Interestingly, it broke the record of the highest-grossing film of 1401, "Solitary" directed by Seyed Masoud Atyabi, in less than a month. It is also worth mentioning that the record for the third, fourth, and fifth highest-grossing films of 1402—"Hawaii", "Lawless City" and "Beach Villa"—was also broken by Javad Ezzati's debut film.<figure id="figure-wg9qetu5rhlxv4mz3h"><img id="wg9qetu5rhlxv4mz3h" src="https://cdn.durable.co/blocks/37exFKS7L1CZaW1LkjQUSjl9HY8iTSlohXZvT9wwCo9mV3bz0qVuoGF994AgAoj1.jpg" alt="A scene from the 2024 film 'Bloody Crocodile' featuring actor Javad Ezzati engaged in an intense arm-wrestling match, surrounded by a crowd of spectators with raised fists." title="A scene from the 2024 film 'Bloody Crocodile' featuring actor Javad Ezzati engaged in an intense arm-wrestling match, surrounded by a crowd of spectators with raised fists." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="Bloody Crocodile (2024)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/37exFKS7L1CZaW1LkjQUSjl9HY8iTSlohXZvT9wwCo9mV3bz0qVuoGF994AgAoj1.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">Bloody Crocodile (2024)</figcaption></figure>This comedy film, written by Pedram Saeedi Afshar (based on a story by Ali Dadrass), has been well-received by critics. According to some critics and film enthusiasts on social media, the film has received good marks in acting, editing, and screenplay, though some criticism of the acting remains. The actors in this film have typically reprised their previous roles. However, one of the positive critiques of this film that should be mentioned is the absence of sexual jokes, which has set it apart from its competitors. The main actors in this film are Javad Ezzati, Abbas Jamshidi Far, Saeed Aghakhani, Elnaz Habibi, and Behzad Khalaj.The summary of the film states: "I'm a crocodile, a bloody crocodile! A wounded man who has lost everything in life and has nothing to lose... but still craves big risks!"<figure id="figure-xgcu5un3slxv52f3g"><img id="xgcu5un3slxv52f3g" src="https://cdn.durable.co/blocks/24C6qxufgDZVGHDveSt1VRblL2nkDQGAHkYNwgYukKXUw67Jl8huIfQuWZNGsyCD.png" alt="A scene from the 2024 film 'Bodiless' featuring actors Elnaz Shakerdoost and Soroush Sehat walking outside a building with other people and police officers in the background." title="A scene from the 2024 film 'Bodiless' featuring actors Elnaz Shakerdoost and Soroush Sehat walking outside a building with other people and police officers in the background." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="Bodiless (2024)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/24C6qxufgDZVGHDveSt1VRblL2nkDQGAHkYNwgYukKXUw67Jl8huIfQuWZNGsyCD.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">Bodiless (2024)</figcaption></figure>The next highest-grossing film is "Bodiless," which also marks the debut of its director and has received good reviews as a drama. Young director Morteza Alizadeh was nominated for Best First Film Director at the 42nd Fajr Film Festival and is currently in second place at the Nowruz screening box office. This film features many popular actors, including Elnaz Shakerdoost, Navid Pourfaraj, Golareh Abbasi, Pejman Jamshidi, and the beloved Soroush Sehhat.The summary of this film is: "A story about the murder of a girl whose family is searching for her body."<figure id="figure-j9wba5p8llxv5mc4g"><img id="j9wba5p8llxv5mc4g" src="https://cdn.durable.co/blocks/aUSsLe8b80QvKzBFacI8Pj0vnWT1p8j1Y2BtPvFO5YsSSfRhytpd4oazvAVPhIVD.png" alt="A scene from the 2024 film 'Aparatchi' featuring Hooman Barghnavard singing, while Touraj Alvand stands beside him clapping, with a crowd of people applauding in the background." title="A scene from the 2024 film 'Aparatchi' featuring Hooman Barghnavard singing, while Touraj Alvand stands beside him clapping, with a crowd of people applauding in the background." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="Aparatchi (2024)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/aUSsLe8b80QvKzBFacI8Pj0vnWT1p8j1Y2BtPvFO5YsSSfRhytpd4oazvAVPhIVD.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">Aparatchi (2024)</figcaption></figure>Finally, in third place is the comedy film "Aparatchi," directed by Ghorbanali Taherfar. This film was also presented at the 42nd Fajr Film Festival. "Aparatchi" is about Jalil, a house painter who loves cinema, whose strange and unusual attachments to cinema cause him trouble. Touraj Alvand plays the role of Jalil, and other actors in this film include Fatemeh Masoudifar, Omid Rouhani, Alireza Ostadi, and the successful comedic duo Houman Barghnavard and Behnam Tashakor.We have reviewed the top three films of the Nowruz screenings of 1403, raising many questions. For instance, can "Bloody Crocodile" break the record of "Fossil" as it continues its screening? Will Iranian filmmakers continue to focus on comedy films? Did Iranian cinema have a strong start in the first month of this year? If you want to read more about Iranian cinema, be sure to look out for future issues where we will address all these questions and various other aspects of Iranian cinema.Shayan Iroomloo Tabrizi

What Happened During the Nowruz Screenings of 2024?

به نقل از برخی خبرگذاری های داخلی امسال فروش گیشه های نوروزی بیشتر از سال های گذشته بوده. اما احتمالا نقد های بسیاری بر سر این که فیلم های کمدی تعدادشان کمتر از پارسال بوده، شده است. از گذشته گیشه های نوروزی سینمای ایران یکی از مهمترین زمان های اکران در سال بوده است، زیرا در این ایام افراد بیشتری می توانند به سینما بروند. اغلب هم برگزیده های آخرین جشنواره فیلم فجر، گزینه‌های انتخابی برای اکران نوروزی‌ هستند.امسال در سینماهای ایران در اکران نوروزی، ۷ فیلم «تمساح خونی»، «بی‌بدن» «آسمان غرب»، «پرویزخان»، «آپاراتچی» «نوروز» و «ایلیا، در جست‌وجوی قهرمان» به روی پرده رفتتند. که در این میان نام جواد عزتی با اولین فیلمش به عنوان کارگردان به چشم می خورد. فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی و تهیه کنندگی کامران حجازی در حال حاضر پرفروش ترین فیلم سینمای ایران در سال ۱۴۰۳ است. جالب است بدانید این فیلم رکورد پرفروش ترین فیلم ۱۴۰۱ یعنی انفرادی به کارگردانی سید مسعود اطیابی را در کمتر از یک ماه زده است. شایان ذکر است که بگوییم رکورد پرفروش های شماره سه، چهار و پنج سال ۱۴۰۲ یعنی؛ هاوائی، شهر هرت و ویلای ساحلی، هم توسط همین فیلم اول جواد عزتی شکسته شده است.<figure id="figure-8bvsot1co9lxv5vv5j"><img id="8bvsot1co9lxv5vv5j" src="https://cdn.durable.co/blocks/1fYlCw3UI1qXhXCRkIlhY2JKz7V03mSZEorTifAkGxPQp5lRzZHlTGuYtaGiqIfi.jpg" alt="در تصویر، جواد عزتی (سمت راست) و عباس جمشیدی فر (سمت چپ) در صحنه‌ای از فیلم تمساح خونی (1403) دیده می‌شوند. هر دو بازیگر با چهره‌ای نگران و وحشت‌زده به دوربین نگاه می‌کنند. عزتی کت و شلوار آبی پوشیده و جمشیدی فر کت و پاپیون قرمز دارد. محیط اطراف سبز و پر از درختان است." title="در تصویر، جواد عزتی (سمت راست) و عباس جمشیدی فر (سمت چپ) در صحنه‌ای از فیلم تمساح خونی (1403) دیده می‌شوند. هر دو بازیگر با چهره‌ای نگران و وحشت‌زده به دوربین نگاه می‌کنند. عزتی کت و شلوار آبی پوشیده و جمشیدی فر کت و پاپیون قرمز دارد. محیط اطراف سبز و پر از درختان است." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="تمساح خونی (۱۴۰۳)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1fYlCw3UI1qXhXCRkIlhY2JKz7V03mSZEorTifAkGxPQp5lRzZHlTGuYtaGiqIfi.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">تمساح خونی (۱۴۰۳)</figcaption></figure>این اثر در ژانر کمدی به نویسندگی پدرام سعیدی افشار (براسـاس طرحی از علی دادرس) از فیلم های مورد استقبال منتقدان نیز بوده است زیرا به گفته ی برخی منتقدان و همینطور فیلم باز ها در فضای مجازی، این فیلم چه در بخش بازیگری و چه در تدوین و حتی فیلم نامه نمره قابل قبولی داشته اما می توان برخی نقد ها به بازیگری نیز داشت. زیرا بازیگران این فیلم به صورت تیپیکال نقش های گذشته ی خود را نیز در این فیلم تکرار کرده اند. و اما یکی از نقد های مثبت به این فیلم که باید به آن اشاره داشت، نداشتن شوخی های جنسی در این فیلم است که اثر را یک سر و گردن از رقبای خود بالا کشانده است. بازیگران اصلی این فیلم؛ جواد عزتی، عباس جمشیدی فر، سعید آقاخانی، الناز حبیبی و بهزاد خلج هستند.در خلاصه این فیلم آمده است که: من یه تمساحم، یه تمساح خونی‌! یه آدم زخمی که کل زندگیش فقط باخته و چیزی برای از دست‌ دادن نداره... ولی باز دلش ریسک‌های بزرگ می‌خواد!<figure id="figure-ijga1fcjd6lxv5wilp"><img id="ijga1fcjd6lxv5wilp" src="https://cdn.durable.co/blocks/1c7insp4yNLY88F7gNhUYZEmSIlPc1FymEngmvxyjisjFoD5WpPElXvioOhHqKzd.jpg" alt="در تصویر، الناز شاکردوست (وسط) و سروش صحت (پشت سر الناز) در صحنه‌ای از فیلم بی بدن (1403) دیده می‌شوند. شاکردوست با مانتو و شال سبز و صحت با لباس مشکی در حال ایستادن در یک محیط باز هستند. در پس‌زمینه، درختان و خودروهای پلیس دیده می‌شوند." title="در تصویر، الناز شاکردوست (وسط) و سروش صحت (پشت سر الناز) در صحنه‌ای از فیلم بی بدن (1403) دیده می‌شوند. شاکردوست با مانتو و شال سبز و صحت با لباس مشکی در حال ایستادن در یک محیط باز هستند. در پس‌زمینه، درختان و خودروهای پلیس دیده می‌شوند." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="بی بدن(۱۴۰۳)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/1c7insp4yNLY88F7gNhUYZEmSIlPc1FymEngmvxyjisjFoD5WpPElXvioOhHqKzd.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">بی بدن(۱۴۰۳)</figcaption></figure>فیلم پر فروش بعدی «بی‌بدن» است که اتفاقا کارگردان این فیلم هم فیلم اولی است و نقد های خوبی نیز به عنوان یک فیلم درام از آن شده است. مرتضی علیزاده کارگردان جوان فیلم، نامزد بهترین کارگردان فیلم اول، چهل و دومین جشنواره فیلم فجر شد و در اکران نوروزی نیز تا کنون در پله‌ی دوم این جدول ایستاده. این فیلم نیز بازیگران محبوب زیادی را در خود جای داده است که می‌توان به الناز شاکر دوست، نوید پور فرج، گلاره عباسی، پژمان جمشیدی و سروش صحت عزیز و دوست داشتنی اشاره داشت.در خلاصه این این فیلم آمده: &nbsp;قصه‌ای درباره کشته شدن دختری است که خانواده‌اش به دنبال جنازه او هستند.<figure id="figure-nw9104qw39lxv60lj2"><img id="nw9104qw39lxv60lj2" src="https://cdn.durable.co/blocks/b2FYt5MDUmOlAbLHZUB0TIZaYwoHPFEVK5rLEGAW1QYckp0YjxsNSLqGmcJSHxMB.png" alt="صحنه‌ای از فیلم آپاراتچی (1403) که پنج مرد با لباس‌های رسمی در کنار هم ایستاده‌اند. مردان از چپ به راست شامل لباس‌های مختلفی از جمله کت و شلوار سبز، کرم، و رنگ‌های دیگر هستند. یکی از مردان دسته گل و جعبه‌ای سفید در دست دارد. در پس‌زمینه، پارچه‌نوشته‌ای دیده می‌شود." title="صحنه‌ای از فیلم آپاراتچی (1403) که پنج مرد با لباس‌های رسمی در کنار هم ایستاده‌اند. مردان از چپ به راست شامل لباس‌های مختلفی از جمله کت و شلوار سبز، کرم، و رنگ‌های دیگر هستند. یکی از مردان دسته گل و جعبه‌ای سفید در دست دارد. در پس‌زمینه، پارچه‌نوشته‌ای دیده می‌شود." class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="آپاراتچی (۱۴۰۳)" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/b2FYt5MDUmOlAbLHZUB0TIZaYwoHPFEVK5rLEGAW1QYckp0YjxsNSLqGmcJSHxMB.png" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"><figcaption class="body-normal text-gray-500 mt-2">آپاراتچی (۱۴۰۳)</figcaption></figure>و در نهایت بر پله‌ی سوم این جدول فیلم کمدی «آپاراتچی» به کارگردانی قربانعلی طاهرفر ایستاده است. این فیلم نیز از فیلم های کمدی است که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور داشته است. «آپاراتچی» در مورد جلیل، نقاش ساختمان عاشق سینماست که دلبستگی‌های عجیب و غریبش به سینما &nbsp;دردسرهایی برایش به همراه دارد. در این فیلم تورج الوند در نقش جلیل ایفای نقش کرده است و دیگر بازیگران این فیلم فاطمه مسعودی فرد، امید روحانی، علیرضا استادی و زوج کمدی موفق هومن برق نورد و بهنام تشکر هستند.باهم ۳ فیلم برتر اکران نوروزی ۱۴۰۳ را بررسی کردیم، و سوالاتی زیادی برایمان ایجاد شد. مثلا آیا «تمساح خونی» می تواند رکورد «فسیل» را در ادامه اکران خود بزند؟ آیا تمرکز فیلمسازان ایرانی هنوز روی فیلم های کمدی می ماند؟ آیا در ماه اول امسال، سینمای ایران قوی ظاهر شده یا نه؟ اگر می خواهید بیشتر در مورد سینمای ایران بخوانید، حتما منتظر شماره های بعدی باشید تا باهم به تمام این سوالات و مسائل مختلف سینمای ایران بپردازیم.شایان آیرملو تبریزی

Film Reviews

هیچ کنشی شجاعانه تر از آغاز نیست: نقد سریال "آکتور" اثر ن...

No Act Is Braver Than The Beginning: "Actor" TV Series Re...

همیشه نباید اخلاقی تمام شود: نقد فیلم "ویلای ساحلی" اثر ک...

It Doesn't Always Have to End Morally: "Beach Villa" Movi...

What Happened During the Nowruz Screenings of 2024?

در اکران های نوروزی ۱۴۰۳ چه گذشت؟