Blog

فیلم کوتاه "حنان" به کارگردانی سیامک کاشف آذر، محصول سال ۱۳۹۱، جنگ را از زاویه دید یک کودک به تصویر می‌کشد. این فیلم با استفاده از تکنیک دوربین روی دست و نمای نقطه‌نظر (POV) روایت می‌شود و مصائب جنگ را از نگاه کودکی به نام حنان بازگو می‌کند.روایت جنگ همواره با عناصر مشترکی همراه است: توپ، تفنگ، گلوله، خون، جیغ و شیون. اما همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم که پرداخت به جنگ است که یک اثر را متفاوت می‌کند، نه خود جنگ. به عنوان مثال، فیلم "سرو زیر آب" ساخته محمدعلی باشه‌آهنگر، اثری متفاوت درباره جنگ است که به وقایعی کمتر پرداخته شده می‌پردازد. برای خلق یک اثر متفاوت درباره جنگ، باید آن را فهمید و از زاویه‌ای تازه به آن نگاه کرد.<figure id="figure-ksbiotkqsm23ptyrn"><img id="ksbiotkqsm23ptyrn" src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" alt="صحنه فیلم کوتاه حنان که جنگ را نشان میدهد این فیلم در آبادان توسط سیامک کاشف آذر و نقد شایان ایروملو تبریزی ساخته شده" title="صحنه فیلم کوتاه حنان که جنگ را نشان میدهد این فیلم در آبادان توسط سیامک کاشف آذر و نقد شایان ایروملو تبریزی ساخته شده" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure>فیلم کوتاه "حنان" نیز در همین راستا، چیزی تازه در مورد جنگ ارائه می‌دهد. روایت فیلم، از زاویه دید حنان، نه تنها احساسات شما را برمی‌انگیزد، بلکه با پایانی عجیب همراه است. پایانی که ممکن است شما را وادار کند به این فکر کنید که شاید بسیاری از افراد، بدون آن که بدانند، در زندگی خود تجربه‌ای مشابه "حنان" داشته‌اند.لوکیشن فیلم در آبادان است و از بازیگران محلی استفاده شده که هر کدام به خوبی نقش خود را ایفا می‌کنند. سیامک کاشف آذر که فیلم‌سازی را از سال ۱۳۸۸ با فیلم کوتاه "درها و پرده‌ها" آغاز کرد، با فیلم کوتاه "حنان" به سومین اثر خود رسیده است. او همچنین به عنوان تهیه‌کننده فیلم "کوپال" شناخته می‌شود.شایان آیرملو تبریزی<figure id="figure-r96rl07zgqm23putad"><iframe id="r96rl07zgqm23putad" src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://www.youtube.com/watch?v=cb8bhOzK1oY" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

جنگ به روایت یک کودک: نقد فیلم کوتاه "حنان" اثر سیامک کاشف آذر

The "Hannan" short film, directed by Siamak Kashaf Azar, was made in 2012 and shows the war from a child’s perspective. This film uses a handheld camera with a point-of-view (POV) shot to tell the hardships of war through the eyes of a child named Hannan.War has always been depicted with the same elements: cannons, guns, bullets, blood, screams, and cries. But I’ve always said, and still believe, that it’s how you present war that makes a film unique not the war itself. For example, the film "Under Water Cypress" by Mohammad Ali Bashe Ahangar is a different take on war, telling untold stories that have been less explored. To create a unique film about war, you must understand it and look at it from a new angle.<figure id="figure-yu5kxskeitm23potu4"><img id="yu5kxskeitm23potu4" src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" alt="Scene of Hannan short film that shows war this film made in Abadan, Iran by Siamak Kashef Azar and Review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="Scene of Hannan short film that shows war this film made in Abadan, Iran by Siamak Kashef Azar and Review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/3aUkxtl1FUEMzIlJ2Aguvtb9uiIPIh4v9TDdDQqGgiDKyB1pZUrG3umdrnO7T1Gu.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The "Hannan" short film also brings something new to the subject of war. The story is told from the viewpoint of Hannan, and not only does it touch your emotions, but it also has a surprising ending. This ending might make you think that many people might have experienced this situation without even knowing they are a "Hannan."The film was shot in Abadan, and local actors were used, each of whom performed their roles well. Siamak Kashaf Azar started filmmaking in 2009 with the short film "Doors and Curtains," and The "Hannan" short film is his third work. He is also known as the producer of the "Kupal" film.Shayan Iroomloo Tabrizi<figure id="figure-yauzg610s7m23prtp0"><iframe id="yauzg610s7m23prtp0" src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://www.youtube.com/watch?v=cb8bhOzK1oY" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/cb8bhOzK1oY" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

War From a Child’s Perspective: "Hannan" Short Film Review

فیلم کوتاه «غریبه و باد» سومین اثر مشترک حمیدرضا احمدی و حامد احمدی است. این فیلم کوتاه روایت گر یک راننده نعش‌کش است که پس از تحویل گرفتن جنازه‌، در راه مقصد برای خوردن صبحانه به قهوه‌خانه دوستش می‌رود. فیلم کوتاه «غریبه و باد» را میتوان از نمونه فیلم هایی با سبک رئالیسم جادویی دانست که چند سالی است بیشتر مورد توجه مخاطبان سینمای ایران قرار گرفته. نه این که این سبک در سینمای ایران وجود نداشته اما کمتر مورد استقبال مخاطب بوده، و خب به طبع کارگردان های کمتری جرات ساخت چنین فیلم هایی را داشته و حتی هم اکنون دارند. البته سبک کارگردان ها با هم متفاوت است و اگر کارگردانی فیلم با این سبک نمیسازد دلیلیش این نیست که شجاعتش را ندارد.چیزی که در مورد فیلم کوتاه «غریبه و باد» توجهم را بیشتر به خود جلب کرد ابتدا سبک فیلم سازی و فیلم‌نامه نسبتا روانشناختی این دو کارگردان بود و سپس بازیگردانی و بازیگری در فیلم بود. فیلم در سال ۱۳۹۷ ساخته شده و دقیقا استارت حجم بالای استقبال مخاطبان از سبک رئالیسم جادویی در این سال ها اتفاق افتاد. پس فیلم روی موج تازه ایجاد شده قرار گرفته و توانسته همراه موج پیش برود. اما مسئله جالبی که ما در این فیلم، همانند فیلم های این سبکی در ایران می بینیم تضاد بین تقدس گرایی و تقدس زدایی است. صاحبان فیلم کوتاه «غریبه و باد» هر دو باور های سنتی خود را در کنار باور های مدرن خود حفط کردند.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" alt="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان و بهزاد خلج نقد شایان آیرملو تبریزی" title="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان و بهزاد خلج نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="direction: rtl; aspect-ratio: 16 / 9;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>بازی محمود نظرعلیان در فیلم کوتاه «غریبه و باد»، مثل همیشه دیدنی و باورپذیر است. ما دقیقا این پدر را می‌توانیم از پشت دیسپلی گوشی یا لپ‌تاپ لمس کنیم. بازی بهزاد خلج هم خوب و پخته است، می‌توان باورش کرد که از دست پدرش کلافه شده. در کل بازیگردانی و بازیگری خوب بود، اما برخی شخصیت ها مثل مردی که سفارش املت میدهد صرفا فدای شخصیت پردازی پدر قهوه‌چی شده، یعنی او در داستان قرار دارد تا ما با شخصیت پدر قهوه‌چی بیشتر آشنا شویم، که خب این می‌تواند از نقاط ضعف فیلم در کنار شخصیت پردازی ضعیف نعش کش باشد. ما در این ۱۵ دقیقه گره گشایی از شخصیت نعش کش نداریم، فقط میفهمیم که میخواهد خودش را اخلاق‌مدار نشان دهد.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni" class=""><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" alt="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان، بهزاد خلج و مجتبی فلاحی نقد شایان آیرملو تبریزی" title="سکانسی از فیلم کوتاه غریبه و باد با بازیگری محمود نظرعلیان، بهزاد خلج و مجتبی فلاحی نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>در کل ما با یک فیلم مدرن مغروق در سنت، در فیلم کوتاه «غریبه و باد» طرف هستیم که می‌توان گفت، موفق عمل کرده و نتیجه یک فیلم قابل قبول و تاثیر گذار بود. سینمای تجربی ایران هنوز نیازمند آثار آوانگارد و متفاوت از لحاظ فرم است، به خصوص در بخش فیلم های کوتاه، تا مخاطبان خود را بتواند پیدا کند، در واقع مخاطب واقعی نیز زمانی که آگاهی اش نسبت به سینما بالاتر برود، فیلم های خودش را پیدا می‌کند.شایان آیرملو تبریزی<figure id="figure-b87dd7x7qm1yn8s5p"><iframe id="b87dd7x7qm1yn8s5p" src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://youtu.be/Qf1CSW1he0Q" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

مدرن مغروق در سنت: نقد فیلم کوتاه "غریبه و باد" اثر حمیدرضا احمدی و حامد احمدی

"The Stranger and the Wind" short film is the third joint project by Hamidreza Ahmadi and Hamed Ahmadi. The film tells the story of a hearse driver who, after picking up a body, stops at a friend's café for breakfast on his way to the destination. This short film is an example of magical realism, a genre that has gained more attention from Iranian cinema audiences in recent years. While this genre existed in Iranian cinema before, it was less popular, and few filmmakers dared to make such films, even now.What drew my attention to "The Stranger and the Wind" was first the film's style and its relatively psychological screenplay, and then the film's directing and acting. The film was made in 2018, coinciding with the rising wave of interest in magical realism during these years. The film rides this new wave and manages to move forward with it. However, an interesting element we see in this film, as in many others of this genre in Iran, is the clash between sanctity and secularism. Both filmmakers maintain their traditional beliefs alongside their modern views.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" alt="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian and Behzad Khalaj, review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian and Behzad Khalaj, review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/38uk4Ay4buaxzUFDhIvuNfGqE41ONO6D3RYegUyM9PlsP7LuB6xPPuFmcgoGP7VI.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Mahmoud Nazeralian’s performance as the father in "The Stranger and the Wind" is, as always, convincing and captivating. We can almost feel the father's presence through our screens. Behzad Khalaj’s acting as the frustrated son is also strong and believable. Overall, the direction and acting are commendable, though some characters, such as the man ordering an omelet, are sacrificed for the sake of fleshing out the café owner’s father, which can be seen as a weakness. The hearse driver’s character also lacks depth, as we learn little about him in the film's 15 minutes, apart from his desire to appear moral.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni"><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" alt="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian, Behzad Khalaj and Mojtaba Fallahi review by Shayan Iroomloo Tabrizi" title="a scene of The Stranger and the Wind short film with actors Mahmoud Nazaralian, Behzad Khalaj and Mojtaba Fallahi review by Shayan Iroomloo Tabrizi" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/10zENGEQFq94feojQFqP5XE7WIOvQsjIXrSjef0VM6nTaYoZ30lxOBJsKaQHVOgt.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>In conclusion, "The Stranger and the Wind" is a modern short film immersed in tradition that successfully delivers a compelling narrative. Iranian experimental cinema still requires avant-garde and stylistically unique works, especially in short films, to find its true audience. When viewers become more aware of cinema, they will find the films that speak to them.Shayan Iroomloo Tabrizi<figure id="figure-b87dd7x7qm1yn8s5p"><iframe id="b87dd7x7qm1yn8s5p" src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" class="w-full bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9;" allowfullscreen="" data-url="https://youtu.be/Qf1CSW1he0Q" data-corners="default" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://www.youtube.com/embed/Qf1CSW1he0Q" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9;"></iframe></figure>

Modern Immersed in Tradition: "The Stranger and the Wind" Short Film Review

به لطف افزایش بینندگان کم توقع هر سال تعداد فیلم هایی که ارزش دیدن ندارند بیشتر می‌شود. فیلم «قلهک» از این دست فیلم ها بود که امسال روی پرده سینماهای ایران رفت و با ۴ میلیارد فروش پرونده خود را بست. در ادامه نقد و بررسی کوتاه از فیلم بسیار ضعیف «قلهک» خواهیم داشت.مصطفی شایسته که او را با عنوان تهیه کننده فیلم های؛ «تختی»، «کنعان» و «بی پولی» میشناسیم، در چهارمین فیلم خود به عنوان کارگردان اصلا به لحاظ فنی و سینمایی خوب عمل نکرد و اگر جایزه‌ی بدترین فیلم امسال سینمای ایران را میخواستیم اهدا کنیم بی شک یکی از نامزد های دریافت جایزه به فیلم «قلهک»، مصطفی شایسته میرسید.بازیگران فیلم «قلهک» را؛ هادی کاظمی، نیما شعبان‌نژاد، گوهر خیراندیش، هدیه بازوند، نسرین نصرتی و علی استادی تشکیل دادند که به جرعت هیچ کدام حتی بازی قابل قبولی هم نداشتند. حتی داستان به قدری آب دوغ خیاری بود که در طی فیلم فقط منتظر پایان فیلم بودم.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/18C3UqndqwJRT3U1ZWBV4HIjrmzMg0tricYJnc5iaadhSyHbrBUJVgKzoOTLQc5l.jpg" alt="صحنه ای از فیلم قلهک با بازی هادی کاظمی، نیما شعبان نژاد، علی استادی، گوهر خیر اندیش، نسرین نصرتی و هدیه بازوند به کارگردانی مصطفی شایسته با نقد شایان آیرملو تبریزی" title="صحنه ای از فیلم قلهک با بازی هادی کاظمی، نیما شعبان نژاد، علی استادی، گوهر خیر اندیش، نسرین نصرتی و هدیه بازوند به کارگردانی مصطفی شایسته با نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/18C3UqndqwJRT3U1ZWBV4HIjrmzMg0tricYJnc5iaadhSyHbrBUJVgKzoOTLQc5l.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>داستان فیلم «قلهک» در مورد زندگی سه زوج ایرانی در یک مجتمع مسکونی در شمال تهران(محله قلهک) است. در کنار این سه زوج، دختری جوان که از خارج کشور( کانادا) بازگشته و همسایه آن‌هاست، و همچنین سرایدار مجتمع، همه درگیر ماجرایی عجیب می‌شوند. روایت فیلم «قلهک» مسیر جذابی برای تعریف ندارد، یک نوزاد همراه یک نامه جلوی ساختمان مسکونی پیدا می‌شود و تمام همسایه ها در تلاش اند که نوزاد را گردن هم بی‌اندازند. یعنی زن ها به همسرانشان شک می‌کنند و همین باعث می‌شود مردها یکدیگر را رسوا کنند و کودک را گردن دیگری بی‌اندازند.در فیلم «قلهک» جنسیت زدگی به وضوح آشکار است به گونه ای که تمام زن ها را فرشته‌گان بی گناهی نشان داده که گیر شیاطینی به نام مردها افتاده‌اند که شخصیت های دروغگو و فریب کاری هستند، که سر همسرانشان شیره می‌مالند و به آن ها دروغ می‌گویند و خیانت می‌کنند. این افراطی‌گری فیلم را دوچندان ضعیف و مضحک کرده است.اما کاش مشکل فقط از داستان فیلم «قلهک» و بازی های پیش پا افتاده بازیگران آن بود. از لحاظ فنی این فیلم انقدر بد بود که جای صحبت نمی‌گذارد. فیلم‌برداری فیلم شبیه فیلم‌برداری با گوشی موبایل است و انگار مستند موبایلی تماشا می‌کنید. فرشاد گلسفیدی به عنوان فیلمبردار و کاوه ایمانی به عنوان تدوینگر نیز بسیار ضعیف عمل کردند که این فیلم بتواند عملکرد ضعیفش را هر چه بهتر نشان دهد.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni"><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/2fRmLHEKWgUAXynlDrjUj4WgcRxCrVrScQYjmBOQ5AyKtEDXvdCCyDMDgJfDNXZr.jpg" alt="گوهر خیراندیش و نسرین نصرتی در فیلم قلهک به کارگردانی مصطفی شایسته و نقد شایان آیرملو تبریزی" title="گوهر خیراندیش و نسرین نصرتی در فیلم قلهک به کارگردانی مصطفی شایسته و نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionX="undefined" data-positionY="undefined" data-fullWidth="false"/></figure>در نهایت این مفهوم که فیلم کمدی صرفا به منظور خنداندن است کاملا غلط و غیر حرفه‌ای است. مفاهیم و مسائل اجتماعی باید به گونه ای در فیلم کمدی نشان داده شوند که تحت چهارچوب فنی و نگاه سینمایی قرار بگیرند. اینکه صرفا یک فیلم بخواهد با چند شوخی مخاطب را بخنداند در صورتی که محتوای انتقال دهنده و و چهارچوب فیلمی نداشته باشد، از نگاه سینمایی کاملا غیر حرفه‌ای است. امید است روزی فیلم های کمدی جایگاه خود را دوباره پیدا کنند و فیلمسازها سعی کنند به جای استفاده صرف از شوخی های جنسی و مفاهیم جنسیت زده، فیلم های درست بسازند.شایان آیرملو تبریزی

آب دوغ خیاری: نقد فیلم "قلهک" اثر مصطفی شایسته

With the rise of undemanding cinema audiences, the number of films not worth watching increases each year. "Gholhak" movie was one of those movie that hit Iranian cinemas this year and closed with 4 billion tomans in sales. Here's a brief review of the extremely weak "Gholhak" movie.Mostafa Shayesteh, known as the producer of films like "Takhti", "Canaan", and "Bi Pooli", performed poorly both technically and cinematically in his fourth film as a director. If we were to give out an award for the worst film of the year in Iranian cinema, Gholhak by Mostafa Shayesteh would definitely be one of the top contenders.The cast of "Gholhak" movie includes Hadi Kazemi, Nima Shabannejad, Gohar Kheirandish, Hedieh Bazvand, Nasrin Nosrati, and Ali Ostadi. Honestly, none of them delivered even a decent performance. The story was watered-down that I spent the entire film just waiting for it to end.<figure id="figure-s6ta1h4apvm0ricxuf"><img id="s6ta1h4apvm0ricxuf" src="https://cdn.durable.co/blocks/18C3UqndqwJRT3U1ZWBV4HIjrmzMg0tricYJnc5iaadhSyHbrBUJVgKzoOTLQc5l.jpg" alt="صحنه ای از فیلم قلهک با بازی هادی کاظمی، نیما شعبان نژاد، علی استادی، گوهر خیر اندیش، نسرین نصرتی و هدیه بازوند به کارگردانی مصطفی شایسته با نقد شایان آیرملو تبریزی" title="صحنه ای از فیلم قلهک با بازی هادی کاظمی، نیما شعبان نژاد، علی استادی، گوهر خیر اندیش، نسرین نصرتی و هدیه بازوند به کارگردانی مصطفی شایسته با نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/18C3UqndqwJRT3U1ZWBV4HIjrmzMg0tricYJnc5iaadhSyHbrBUJVgKzoOTLQc5l.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>The story of 'Gholhak' movie revolves around the lives of three Iranian couples living in a residential complex in north of Tehran (Gholhak neighborhood). Alongside them is a young girl who has returned from abroad (Canada) and is their neighbor, as well as the building’s janitor. They all get caught up in a bizarre situation. The plot has no real appeal a baby with a note is left outside the building, and the neighbors are all trying to push the responsibility of the baby onto each other. The wives suspect their husbands, which leads the men to expose each other and shift the blame for the baby onto someone else.In "Gholhak" movie, gender bias is painfully obvious, portraying all the women as innocent angels trapped with men who are deceitful, lying tricksters, fooling their wives, lying to them, and cheating on them. This extreme portrayal only made the film weaker and more ridiculous.But I wish the only problem was the weak plot and the mediocre acting. From a technical standpoint, this film was so poorly made it’s hard to even discuss. The cinematography felt like it was shot with a mobile phone, as if you were watching a mobile documentary. Cinematographer Farshad Golesfidi and editor Kaveh Imani did such a poor job that it only highlighted how bad the film was.<figure id="figure-nifnifvq1im0ridwni" class=""><img id="nifnifvq1im0ridwni" src="https://cdn.durable.co/blocks/2fRmLHEKWgUAXynlDrjUj4WgcRxCrVrScQYjmBOQ5AyKtEDXvdCCyDMDgJfDNXZr.jpg" alt="گوهر خیراندیش و نسرین نصرتی در فیلم قلهک به کارگردانی مصطفی شایسته و نقد شایان آیرملو تبریزی" title="گوهر خیراندیش و نسرین نصرتی در فیلم قلهک به کارگردانی مصطفی شایسته و نقد شایان آیرملو تبریزی" class="object-cover bg-gray-100 rounded-lg md:rounded-xl lg:rounded-2xl" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2fRmLHEKWgUAXynlDrjUj4WgcRxCrVrScQYjmBOQ5AyKtEDXvdCCyDMDgJfDNXZr.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure>Finally, the idea that a comedy film’s sole purpose is to make people laugh is completely wrong and unprofessional. Social concepts and issues need to be portrayed in a way that follows cinematic and technical standards. If a film just wants to make the audience laugh with a few jokes, without any meaningful content or structure, it is unprofessional from a cinematic point of view.Hopefully, one day, comedy films will regain their proper place, and filmmakers will stop relying solely on sexual jokes and gender-biased content to create real, well-made films.Shayan Iroomloo Tabrizi

Film Reviews

جنگ به روایت یک کودک: نقد فیلم کوتاه "حنان" اثر سیامک کاش...

War From a Child’s Perspective: "Hannan" Short Film Review

مدرن مغروق در سنت: نقد فیلم کوتاه "غریبه و باد" اثر حمیدر...

Modern Immersed in Tradition: "The Stranger and the Wind"...

آب دوغ خیاری: نقد فیلم "قلهک" اثر مصطفی شایسته

Watered-Down: "Gholhak" Movie Review